Żadne zatem teraz potępienie w Pomazańcu Jeszu {nie według ciała chodzących,ale według tchnienia}.

Przestańmy się wzajemnie osądzać. A raczej to zawyrokujcie, by nie dawać bratu sposobności do upadku lub zgorszenia. 

Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

W onych dniach i w onych czasach, mówi Pan, będą szukać nieprawości Izraelowej, ale żadnej nie będzie; i grzechów Judzkich, ale nie będą znalezione; bo odpuszczę tym, których pozostawię.

który poddał się z powodu grzechów naszych, a powstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego.

 Albowiem Pomazaniec, gdy jeszcze byliśmy bezsilni, w stosownym czasie umarł za bezbożnych.

 Bóg zaś okazuje dowód swojej miłości względem nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Pomazaniec za nas umarł.

 Jeśli bowiem wrogami będąc, zostaliśmy pojednani Bogu przez śmierć Syna Jego, tym bardziej (będąc) pojednani, zostaniemy zbawieni w żuciu Jego. 

Gdyż na to Pomazaniec umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

 na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». 

Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.

 Pomazaniec nas wykupił z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem, jak napisano: "Przeklęty każdy wiszący na drzewie".

 Dlatego do narodów błogosławieństwo [pochwała, chwała] Abrahama zaistnieje [może być] w Pomazańcu Jeszu, aby obietnice Tchnienia [ducha] dostali przez wiarę.

 Który będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem istoty Jego, zarządza [dyryguje] też wszystkim, (przez) wypowiedź [słowem wypowiadanym] potęgi Jego. Oczyszczenia z grzechów uczyniwszy, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. 

Tylko w pokarmach i w napojach, i w różnych omywaniach, i w ustawach cielesnych aż do czasu naprawienia włożone były.

Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew swoję wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie.

 O ileż bardziej krew Pomazańca, który przez tchnienie eonowe siebie przyprowadził bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych działań ku służbie Bogu żywemu.  

Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jeszu Chrystusa raz uczynioną.

Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,

Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.

Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jeszu,

I kapłana wielkiego nad domem Bożym;

 Wpatrując (się) na wiary Przywódcę i Dopełniciela Jeszu, który przeciwko wyłożonej Mu przyjemności [radości] wytrzymał krzyż hańby, wzgardzony, na prawicy także tronu Boga zasiadł. 

 Gdyż i Pomazaniec raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was {nas} przyprowadzić (do) Boga; zabity wprawdzie (w) ciele, lecz ożywiony (w) tchnieniu [duchu],

 i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący po eony eonów i mam klucze śmierci i Otchłani. 

Po rozmowie z nimi Pan Jeszu został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». 

Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.

 Położywszy [upadając na] kolana, zawołał głosem wielkim: "Panie, nie poczytaj [postaw] im tego uchybienia [grzechu]!" Po tych słowach zasnął.

A tak jeźliście powstali z Chrystusem, tego, co jest w górze, szukajcie, gdzie Chrystus na prawicy Bożej siedzi;

 Podsumowaniem tego, co się uczy [mówi], (jest to): Takiego mamy arcykapłana, który usiadł na prawicy tronu Majestatu w niebiosach; 

 (będąc) urzędnikiem [sługą] świętych i przybytku [namiotu] prawdziwego, który rozbił Pan, a nie człowiek. 

 Z tego zatem powodu i my, otaczani tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające (nas) uchybienie [grzech] biegnijmy [szybko dążmy do celu] z wytrwałością (w) przeznaczonych nam zmaganiach [zawodach]. 

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie (aniołowie), Władze i Moce.

 Z kolei, Badający serca, pojmuje, jaki jest zamysł Tchnienia, ponieważ zgodnie z (wolą) Boga, wstawia się za świętych.

Dlatego dam mu w dziedzictwo wielu, aby rozdzielił łupy z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoją, a z przestępcami policzony będąc, on sam grzech wielu poniósł, i za buntownikami się wstawił. 

 W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Amen,amen, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. 

W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. 

Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. 

Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; 

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. 

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. 

Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jeszu, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania.

Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu.

 Dlatego i całkowicie zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby wstawiać się za nimi.

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,

Dzieci moje! to wam piszę, abyście nie grzeszyli; i jeśliby kto zgrzeszył, mamy obrońcę u Ojca, Jeszu Pomazańca sprawiedliwego;

A on jest ubłaganiem za grzechy nasze; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata.