Gdyż grzech, czerpiąc podnietę z przykazania, uwiódł mnie i przez nie zadał mi śmierć. 

A więc to, co dobre, stało się dla mnie przyczyną śmierci? Żadną miarą! Ale to właśnie grzech, by okazać się grzechem, przez to, co dobre, sprowadził na mnie śmierć, aby przez związek z przykazaniem grzech ujawnił nadmierną swą grzeszność. 

Więc teraz nie ja to czynię, ale grzech we mnie mieszkający;

Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam nie ma przestępstwa.

A zakon przytem nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tem więcej obfitowała.

- To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci. 

 Potem żądza, gdy rozwinie się, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.

Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam nie ma przestępstwa.

 Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak nie mają usprawiedliwienia dla swego grzechu. 

Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego. 

 Zaś żądłem śmierci jest uchybienie [grzech], a mocą uchybienia [grzechu] jest prawo.