Teraz zaś, gdy umarliśmy, zostaliśmy uwolnieni od prawa, które nas pętało, więc możemy pełnić służbę w nowym Tchnieniu, a nie według przestarzałej litery.

Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; bo jesteście nie pod prawem, ale pod łaską.

 Albowiem prawo Tchnienia [ducha] życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło mnie {ciebie} od prawa uchybienia [grzechu] i śmierci.

Tymczasem ja z powodu prawa (dla) prawa umarłem, aby żyć dla Boga: razem z Pomazańcem zostałem ukrzyżowany.

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Pomazaniec. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 

 Pomazaniec nas wykupił z przekleństwa prawa, stając się za nas przekleństwem, jak napisano: "Przeklęty każdy wiszący na drzewie".

 Jeśli zaś Tchnieniem [duchem] (jesteście) prowadzeni, nie jesteście pod prawem. 

 Wrogość w ciele jego prawnych przykazań w przepisach, które uznał za bezwartościowe, aby (z) dwóch dążyć [tworzyć] w nim do jednego nowego człowieka czyniąc pokój. 

  Wymazał skierowany przeciwko nam ręcznie sporządzony zapis przykazań – i go podniósł ze środka, przygwoździwszy do krzyża. 

 Skoro umarliście z Pomazańcem z dala od elementów świata, dlaczego żyjecie jakby w świecie nakazów? 

A gdy oni jedli, Jeszu wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje».

 Ja jestem chleb żywy, (który) z nieba zstąpił. Jeśli ktoś spożyje z tego chleba, będzie żył na eon, a chleb zaś, który Ja dam, ciało moje jest za świata życie". 

 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest wspólnotą krwi Pomazańca? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest wspólnotą ciała Pomazańca?

Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jeszu Chrystusa raz uczynioną.

 On nasze grzechy sam w swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy jako umarli dla grzechów, żyli dla sprawiedliwości. Sińcami Jego zostaliście uleczeni. 

Córki królewskie są między twemi zacnemi białemi głowami; stanęła małżonka po prawicy twojej w kosztownem złocie z Ofir.

A zakocha się król w piękności twojej, albowiem on jest Panem twoim; przetoż kłaniaj się przed nim.

Wszystka zacność córki królewskiej jest wewnątrz, a szaty jej bramowane są złotem.

Albowiem małżonkiem twoim jest stworzycie twój, Pan zastępów imię jego, a odkupiciel twój, Święty Izraelski, Bogiem wszystkiej ziemi zwany będzie.

Albowiem jako młodzieniec pannę pojmuje, tak cię sobie pojmą synowie twoi; a jako się oblubieniec weseli z oblubienicy, tak się weselić będzie z ciebie Bóg twój.

Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.

 Gorliwy bowiem (o) was (jestem) Boga gorliwością. Zaręczyłem bowiem was jednemu mężczyźnie, (chcę was jako) dziewicę czystą postawić przy Pomazańcu. 

Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała.

 Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,

 Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany. 

Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się przystroiła, 

 I przyszedł jeden z siedmiu posłańców(aniołów), co trzymają siedem czasz pełnych siedmiu plag ostatecznych, i tak się do mnie odezwał: «Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka». 

 Teraz zaś, po wyzwoleniu z uchybienia [grzechu] i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie [oczyszczenie]. A końcem tego - życie eonowe [wieczne, bezkresne]. 

Przywiodą je z weselem i z radością, a wnijdą na pałac królewski.

Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 Przeciwko takim nie jest prawo.

napełnieni plonem sprawiedliwości, przez Jeszu Pomazańca ku chwale i czci Boga.

 Nie, żebym szukał daru [datku]; ale szukam owocu, rosnącego na waszym rachunku. 

Która przyszła do was jako i na wszystek świat, i przynosi owoc, jako i u was, od onego dnia, któregoście usłyszeli i poznali łaskę Bożą w prawdzie.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,