Tak też i Tchnienie wspiera bezsilność naszą; bo tego, o co powinniśmy się modlić, jak (to czynić) poprawnie, nie rozeznajemy, ale samo Tchnienie wstawia się westchnieniami niewysłowionymi.  

Wszelką modlitwę, i wszelką prośbę, którąby czynił którykolwiek człowiek, albo wszystek lud twój Izraelski, ktoby jedno uznał ranę serca swego, i wyciągnąłby ręce swe w domu tym:

Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie?

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

Ponieważ we dnie i w nocy ociężała nademną ręka twoja, obróciła się wilgotność moja w suszę letnią. Sela.

Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

W dzieó utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

Izali do koóca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.

Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.

Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.

Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.

Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazaó twoich nie zapominam.

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

I rzekł Pan do niego: Przejdź przez pośrodek miasta, przez pośrodek Jeruzalemu, a uczyó znak na czołach mężów, którzy wzdychają i narzekają nad wszystkiemi obrzydliwościami, które się dzieją w pośród niego.

 Szczęśliwi [błogosławieni], przygnębieni [zasmuceni, zrozpaczeni, żałujący], gdyż oni (będą) pocieszeni.

Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. 

 A temu nadmiarowi objawień [zrozumień], żebym (się) nie wynosił, przydzielony mi (został) kolec (w) ciało, poseł [anioł] szatana, aby mnie bić, żebym (się) nie wynosił. 

 A powiedział mi: Wystarczy ci łaski mojej, albowiem moc {moja} w słabości (się) dokonuje. Z największą chęcią więc raczej chlubić (się będę) w słabościach [chorobach] moich, aby zamieszkała we mnie moc Pomazańca. 

 I zetrze {Bóg} wszelka łzę z oczu ich i śmierci nie będzie już ani boleści [żałoby, smutku], ani krzyku [wrzasku, płaczu], ani cierpienia nie będzie już, ponieważ pierwsze odeszły.

Także gdy wnijdziesz między zboże bliźniego twego, tedy narwiesz kłosów ręką twą; ale sierpa nie zapuszczaj w zboże bliźniego twego.

Mówiąc: Bóg go opuścił, goócież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.

Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.

Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.

Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

Nawróci się, a zmiłuje się nad nami; zatłumi nieprawości nasze i wrzuci w głębokość morską wszystkie grzechy nasze.

Owszem, ty wesel się dla krwi przymierza swego; albowiem wypuściłem więźniów twoich z dołu, w którym niemasz wody.

Wróćcież się tedy do twierdzy, o więźniowie, którzy nadzieję macie! albowiemci i dziś dwojako opowiadam i nagrodzę.

Tchnienie Pańskie spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, 

Nie chciałbym bowiem, bracia, byście nie wiedzieli o udręce doznanej przez nas w Azji; jak do ostateczności i ponad siły byliśmy doświadczani, tak iż zwątpiliśmy, czy uda się nam wyjść cało z życiem.

 On to wybawił nas od tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci i będzie wybawiał. Tak, mamy nadzieję w Nim, że nadal będzie nas wybawiał

A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen.

który dał za nas samego siebie, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na szczególną własność, gorliwy w szlachetnych czynach.

A iżby wyswobodził tych, którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli.

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu.

 Jeśli bowiem według ciała żyjecie macie umierać, jeśli zaś tchnieniem [duchem] postępujecie [ciągle działacie], ciała uśmiercacie [pozbywacie się], (będziecie) żyć.

Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.

W którym i obrzezani jesteście obrzezką nie ręką uczynioną, to jest, zewlekłszy ciało wszystkich grzechów ciała przez obrzezkę Chrystusową.