Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.

 których i powołał, nas, nie tylko z Judejczyków, ale i z narodów. 

 I stanie się, że tam, gdzie im mówiono: Nie jesteście wy ludem moim, tam nazwani będą synami Boga żywego. 

Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie narodom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości! 

Do was zaś, narodów, mówię: będąc posłańcem narodów, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim

 oraz po to, żeby narody za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć między narodami i śpiewać imieniu Twojemu.

I znowu: Chwalcie Pana wszystkie narody, a wysławiajcie go wszyscy ludzie. 

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Tchnienia Świętego.

I utwierdzę przymierze moje między mną, i między tobą, i między nasieniem twojem po tobie, w narodziech ich umową wieczną; żebym ci był Bogiem i nasieniu twemu po tobie.

Dam też tobie, i nasieniu twemu po tobie ziemię, w której teraz jesteś gościem; wszystkę ziemię Chananejską w osiadłość wieczną, i będę Bogiem ich.

I rzekł Abraham do Boga: O by tylko Ismael żył przed obliczem twojem!

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Boże! zmiłuj się nad nami, a błogosław nam, rozświeć oblicze twoje nad nami. Sela.

Imię jego będzie na wieki; pokąd słoóce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.

Dnia onego będzie gościniec z Egiptu do Assyryi, i będą chodzić Assyryjczycy do Egiptu, a Egipczanie do Assyryi, i będą służyć Panu Egipczanie z Assyryjczykami.

Albowiem będzie im błogosławił Pan zastępów, mówiąc: Błogosławiony lud mój Egipski, a sprawą rąk moich Assyryjczykowie a Izrael dziedzictwo moje.

Albowiem małżonkiem twoim jest stworzycie twój, Pan zastępów imię jego, a odkupiciel twój, Święty Izraelski, Bogiem wszystkiej ziemi zwany będzie.

Panie, mocy moja i siło moja, i ucieczko moja w dzieó utrapienia! do ciebie przyjdą narody od koóczyn ziemi, i rzekną: Zaiste się fałszu trzymali ojcowie nasi, i marności, w których żadnego pożytku nie było.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

Wszakże liczba synów Izraelskich będzie jako piasek morski, który ani zmierzony ani zliczony być może; i stanie się, że miasto tego, co im rzeczono: Nie jesteście wy ludem moim, rzeczono im będzie: Wyście synami Boga żyjącego.

Nuże Syjonie! który mieszkasz u córki Babilońskiej, wyswobódź się.

Tak mówi Pan zastępów: Jeszczeć będą przychodzić narody i obywatele wielu miast;

A tak wiele ludu i narodów niezliczonych przyjdzie szukać Pana zastępów w Jeruzalemie, i błagać oblicze Paóskie.

Albowiem od wschodu słoóca aż do zachodu jego wielkie jest imię moje między narodami, a na wszelkiem miejscu przyniesione będzie kadzenie imieniowi memu i ofiara czysta; wielkie zaiste imię moje będzie między narodami, mówi Pan zastępów.

Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych».

 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im zanurzenia w imię Moje. 

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!

Kto uwierzy i przyjmie zanurzenie, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.

i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,

 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.

 Powiedział zaś do niego Pan: "Idź, gdyż naczyniem wybranym jest Mi ten, (by) zanieść imię moje przed narody, także i królów, synów także i Iszraela."

 "Idź - powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"». 

Obronię cię przed ludem i przed poganami, do których cię posyłam, 

 Dlatego do narodów błogosławieństwo [pochwała, chwała] Abrahama zaistnieje [może być] w Pomazańcu Jeszu, aby obietnice Tchnienia [ducha] dostali przez wiarę.

Ale gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod prowadzącym [pedagogiem].

Faktycznie bowiem w Pomazańcu zanurzeni, w Pomazańca ubrali się.

Jeśli wy (jesteście) pomazańcowi, to abrahamowym potomstwem jesteście, a według obietnicy dziedzicami.

Narody są współdziedziczącymi i jednym ciałem, i wspólnikami obietnicy w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę, 

gdzie nie ma Helena ani Judejczyka, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, ale Pomazańca — wszystkim i we wszystkich.