Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;

Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.

Bo przecież jest rzeczą sprawiedliwą u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, 

Oto dusze wszystkie moje są, jako dusza ojcowska tak i dusza synowska moje są; dusza, która grzeszy, ta umrze.

Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? 

- Chwała zaś i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi,

Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.

Czy Bóg jest tylko Bogiem Judejczyków? Czy nie i narodów? Tak i narodów.

Ponieważ jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezkę z wiary i nieobrzezkę przez wiarę.

To wówczas błogosławieństwo tylko na obrzezanych przychodzi, czy też na nieobrzezanych? Gdyż mówimy, iż wiara Abrahamowi jest policzona za sprawiedliwość.

I przyjął znak obrzezania za pieczęć sprawiedliwości tej wiary, która była w nieobrzezaniu, po to, aby był ojcem wszystkich wierzących w be obrzezania, aby i im policzona była sprawiedliwość;

 których i powołał, nas, nie tylko z Judejczyków, ale i z narodów. 

 Ponieważ nie ma rozróżnienia (między) Judejczykiem i Hellenem, bo ten sam Pan (jest dla) wszystkich, bogaty dla każdego wzywającego Go .

Albowiem Pomazaniec - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom

 oraz po to, żeby narody za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć między narodami i śpiewać imieniu Twojemu.

Tylkom was samych poznał ze wszystkich rodzajów ziemi; przetoż was nawiedzę dla wszystkich nieprawości waszych.

Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że nie zmieniły się. 

Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. 

Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie». 

Bo moje oczy ujrzały Twoje wybawienie,

światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Iszraela».

Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. 

Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą. 

 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.

Wam pierwszym [najpierw], wzbudziwszy [wskrzesiwszy] Bóg Chłopca [służącego] Swojego [Jego], wysłał Go, błogosławiąc was, w odwracaniu (się) [nawrócenie] każdego od nieprawości [niegodziwości, złości] waszych.

Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli". 

 Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu,

Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.

 Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»

 Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Judejczykom, że Jeszu jest Mesjaszem.

A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan». 

 nawołując zarówno Judejczyków, jak i Hellenów(Greków) do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jeszu.

 Lecz nawoływałem najpierw mieszkańców Damaszku i Jeruszalem, a potem całej ziemi judzkiej, i narodów, aby skorygowały sposób myślenia i nawrócili się do Boga, i pełnili uczynki wynikające ze skruchy.

Po trzech dniach poprosił do siebie najznakomitszych Judejczyków. A kiedy się zeszli, mówił do nich: «Nie uczyniłem, bracia, nic przeciwko narodowi lub zwyczajom ojczystym, a jednak wydany zostałem jako więzień w ręce Rzymian,

Wiedzcie więc, że to zbawienie Boże posłane jest do pogan, a oni będą słuchać». 

My, którzyś (jesteśmy) z przyrodzenia Judejczykami a nie z narodów grzesznicy,

Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jeszu Chrystusa, i myśmy w Jeszu Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało.

 Nie ma Judejczyka, ani Hellena; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Pomazańcu Jeszu.

 Dlatego pamiętajcie, że wy kiedyś narody w ciele, nazwani nieobrzezanym, przez nazwanego obrzezanym w ciele ręką,  

 Teraz zaś w Pomazańcu Jeszu wy, kiedyś będący oddaleni, staliście się bliscy w krwi Pomazańca,

 Wrogość w ciele jego prawnych przykazań w przepisach, które uznał za bezwartościowe, aby (z) dwóch dążyć [tworzyć] w nim do jednego nowego człowieka czyniąc pokój. 

 A gdy przyszedł, ogłosił pokój wam – tym daleko i pokój tym blisko,

gdzie nie ma Helena ani Judejczyka, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, ale Pomazańca — wszystkim i we wszystkich. 

 Gdyż pora [czas] rozpocząć sąd [wyrok] od domu Boga, jeśli zaś najpierw od nas, jaki koniec nieuległym Boga dobrej nowinie?