Cóż więc? Przewyższamy? Żadnym sposobem; gdyśmy przedtem dowiedli, że Judejczycy i Hellenowie, wszyscy są pod uchybieniem [grzechem],

Cóż tedy? Będziemy grzeszyli, bośmy nie pod prawem, ale pod łaską? Żadną miarą!

 Co zatem mówię? Że wizerunek [bożek] jest czymś? Albo że ofiara (składana) wizerunkom jest czymś?

Ale cóż na tem? Owszem jakimkolwiek sposobem, lub postawnie, lub w prawdzie Chrystus bywa opowiadany, i z tego się raduję, i jeszcze się radować będę;

 A Iszrael goniąc (za) prawem usprawiedliwienia, nie doszedł do (tego) prawa.

 Dlaczego? Ponieważ nie z wiary, ale jakby z uczynków (prawa jej szukali); przewrócili się o kamień potknięcia,

 Bo nie znając usprawiedliwienia Bożego, a chcąc własne usprawiedliwienie ustanowić, usprawiedliwieniu Bożemu nie podporządkowali się.

Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.

 Walczcie wchodząc przez wąskie wejście, ponieważ wielu - mówię wam - (będzie) szukać przejścia i nie zdołają. 

 Wiedzcie bowiem, że i potem chcąc dziedziczyć błogosławieństwo (był) odrzucony [zdyskwalifikowany] skorygowania bowiem miejsca nie znalazł, chociaż ze łzami szukał go.

Tak też i w obecnym czasie ostała się tylko reszta wybrana przez łaskę.

 Pojmujemy zaś, że z kochającymi Boga, wszystko współpracuje, dla dobra tych, (którzy) według postanowienia powołanymi są.

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

 i żeby ujawnił bogactwo chwały swojej na naczyniach miłosierdzia, które przygotował do chwały;  

 Tak jak wybrał sobie nas w Nim przed założeniem świata (żebyśmy) byli my świętymi i nienagannymi przed Nim.

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

Wybranym według przejrzenia Boga Ojca przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwi Jeszu Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będzie rozmnożony.

Zatwardź serce ludu tego, a uszy jego obciąż, i oczy jego zawrzyj, aby nie widział oczyma swemi, a uszyma swemi nie słyszał, i sercem swem nie zrozumiał, a nie nawrócił się, i nie był uzdrowion.

Nie mają świadomości ani zrozumienia, gdyż przesłonięte są ich oczy, tak iż nie widzą, i serca ich, tak iż nie rozumieją.

Wypełnia się na nich proroctwo Izajasza zapowiadające: Wsłuchując się słyszeć będziecie, a nie zrozumiecie, Wpatrując się będziecie patrzeć, a niczego nie zobaczycie. 

Bo utuczyło się serce tego ludu, i uszami ociężale (znudzeni) słuchali i oczy swe przymknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie zwrócili się (do Mnie), abym ich uzdrowił. 

Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił. 

 Ale stwardniały zamysły [myśli] ich, ponieważ aż do dzisiejszych dni ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy [testamentu], zostaje nie odkryta, (mimo) że w Pomazańcu przemija [traci znaczenie]. 

 wśród, których bóg tego eonu [świata, wieku, czasu] zaślepił myśli niewierzących, (aby) nie oświetliło światło dobrej nowiny chwały Pomazańca, który jest obrazem Boga.

 I w całym zwiedzeniu nieprawości, w ginących za to, (że) miłości prawdy nie przyjęli dla zbawienia ich. 

Aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale sobie upodobali niesprawiedliwość.

 Zatem więc (nad) kim chce, lituje się, a kogo chce, zatwardza.