Prawdę mówię w Pomazańcu, a nie kłamię, w czym mi poświadcza sumienie moje przez Tchnienie Święte, 

Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

 Ja zaś przywołuję Boga na świadka mojej duszy, że oszczędzając was nie przybyłem do Koryntu. 

 Jest prawdą Pomazańca we mnie, że ta duma nie wyhamuje we mnie w okolicach Achai. 

 Przez co, że nie miłuje was? Bóg wie. 

 Bóg i Ojciec Pana Jeszu, wie, będąc błogosławiony na eony, że nie kłamię. 

 Co zaś pisze wam to przed Bogiem, że nie kłamię. 

 Świadkiem bowiem moim Bóg, jak tęsknię (do) was wszystkich we wnętrznościach Pomazańca Jeszu.

Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;

Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje.

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówię prawdę, nie kłamię - nauczycielem pogan we wierze i prawdzie.

Tej nocy ukazał mi się posłaniec(anioł) Boga, do którego należę i któremu służę, i powiedział:

Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii.

 Którego my głosimy, napominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka w całej mądrości, abyśmy doprowadzili [ustawili] każdego człowieka (do) dojrzałości [doskonałości] w Pomazańcu Jeszu. 

Po to właśnie się trudzę walcząc Jego mocą, która potężnie działa we mnie.

Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie, z czystym sumieniem, gdy nieustannie mam cię w pamięci w moich modlitwach, w nocy i we dnie;

 ale nadchodzi czas [moment, chwila, godzina] i teraz jest, kiedy prawdziwi wielbiciele [czciciele] wielbić [czcić] (będą) Ojca w tchnieniu [duchu] i prawdzie i dlatego Ojciec takich [tego rodzaju] szuka [wyszukuje, pragnie], (którzy) wielbić [czcić] Go [jego]. 

 Tchnienie [Duch] (jest) Bóg i wielbić [łasic, czcić] Go w [wśród] tchnieniu [duchu] i prawdzie trzeba [wypada, jest konieczne] wielbić [czcić, czcić].

Po tych wydarzeniach postanowił Paweł udać się do Jeruszalem przez Macedonię i Achaję. - «Potem, gdy się tam dostanę, muszę i Rzym zobaczyć» - mówił.

 Jeśli bowiem modlę się językiem, moje tchnienie się modli, natomiast mój rozum jest nieproduktywny [bezowocny].

 Co zatem jest? (Będę się) modlił tchnieniem, (będę się) modlił także i rozumem; śpiewał tchnieniem, śpiewał też i rozumem.

 My bowiem jesteśmy obrzezaniem, Duchem Boga służąc i chlubiąc (się) w Pomazańcu Jeszu, a nie w ciele.

Początek dobrej nowiny Jeszu Pomazańca, Syna Bożego.

Wam pierwszym [najpierw], wzbudziwszy [wskrzesiwszy] Bóg Chłopca [służącego] Swojego [Jego], wysłał Go, błogosławiąc was, w odwracaniu (się) [nawrócenie] każdego od nieprawości [niegodziwości, złości] waszych.

Ponieważ świadectwo ludzkie przyjmujemy, świadectwo Boże większe jest; albowiem to jest świadectwo Boże, które świadczył o Synu swoim.

A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny; a ten żywot jest w Synu jego.

A mnie nie daj Boże, abym miał grzeszyć przeciw Panu, przestawając modlić się za wami; owszem was będę nauczał drogi dobrej i prostej.

Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:

Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a powołani modlili się za niego nieustannie do Boga. 

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,

W nocy i we dnie bardzo się gorliwie modląc, abyśmy oglądali oblicze wasze i dopełnili niedostatków wiary waszej.

 Nieustannie (się) módlcie.

Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie, z czystym sumieniem, gdy nieustannie mam cię w pamięci w moich modlitwach, w nocy i we dnie;

 Nie przestaję dziękować za was, wzmiankę czyniąc o was w modlitwach moich,

 i oświecone oczy umysłu waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja Jego powołania i jakie bogactwo chwały Jego dziedzictwa w świętych,

Dlatego klękam przed Ojcem Pana naszego Pomazańca Jeszu,

Aby was obdarował według [w dół, przeciw] bogactwa swojej chwały, żebyście byli mocą [energią] utwierdzeni [wzmocnieni] przez Tchnienie [ducha] Jego w wewnętrznym człowieku;

Żebyście będąc w miłości ukorzenieni i ugruntowani, mogli uchwycić ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i głębokość, i wysokość;

  Temu zaś mogącemu to wszystko uczynić daleko obficiej niż prosimy albo pomyślimy - według mocy działającej w nas - 

(Zawsze w każdej modlitwie mojej za wszystkich was z radością prośbę czyniąc).

Modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu

napełnieni plonem sprawiedliwości, przez Jeszu Pomazańca ku chwale i czci Boga.

 Dlatego i my od dnia, (w) którym (to) usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście byli napełnieni znajomością woli jego we wszelkiej mądrości i zrozumieniu tchnieniowym [duchowym]. 

Wszelką mocą umocnieni będąc według chwalebnej mocy jego, ku wszelkiej cierpliwości i nieskwapliwości z radością,

Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swego miłego,

Dziękujemy Bogu zawsze za was wszystkich, wzmiankę czyniąc o was w modlitwach naszych,

Dziękuję Bogu mojemu zawsze wzmiankę czyniąc o tobie w modlitwach moich,