Albowiem przez łaskę, którą otrzymałem, mówię każdemu, przebywającemu wśród was, (by) nie myślał o sobie więcej, niż należy myśleć; ale (niech) myśli ku ograniczeniu, każdy według przydzielonej (przez) Boga miarki wiary.

A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga.

Dzięki niej jestem z urzędu sługą Pomazańca Jeszu wobec narodów sprawującym świętą czynność głoszenia dobrej nowiny Bożej po to, by narody stały się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Tchnieniem Świętym. 

Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce.

Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.

 Nie że sami zaliczyliśmy się do kompetentnych, coś jakby sami z siebie, ale kompetencja nasza z Boga jest;

 który też (uczynił) nas kompetentnymi sługami nowej umowy [testamentu], nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera uśmierca, zaś tchnienie ożywia.

 Kiedy zaś upodobał (sobie) Bóg oddzielił mnie z wnętrza matki mojej i wezwał przez łaskę Jego. 

 (aby) objawić Syna swego we mnie, abym głosił dobrą nowinę o Nim wśród narodów, natychmiast, nie radząc (się) ciała i krwi 

Jeśli oczywiście słyszeliście o zarządzie łaski Boga, danym mi ze względu na was,

Czytając to możecie dostrzec moje zrozumienie tajemnicy Pomazańca,

Narody są współdziedziczącymi i jednym ciałem, i wspólnikami obietnicy w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę, 

 Mnie mniejszemu od innych świętych dana jest ta łaska, abym między narodami głosił dobrą nowinę, o nieprzeniknionym bogactwie Pomazańca, 

Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona.

Przeto dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jeszu, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię.

zajął [wziął] przydział [los, dziedzictwo] posługi [usługiwania] i posłannictwie, od którego odszedł [przekroczył] Juda [Judasz], idąc ku miejscu własnemu".

Choćbym dla innych nie był posłańcem, to dla was jestem nim; albowiem pieczęcią posłannictwa mojego wy jesteście w Panu.

 Albowiem ten, który działał (przez) Piotra w posłannictwie do obrzezanych, działał też i (we) mnie między narodami. 

 A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych; 

 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, 

 mocą znaków i cudów, mocą Tchnienia Świętego. Oto od Jeruszalem i na całym obszarze aż po Illirię wypełniłem dobrą nowinę Pomazańca.

 teraz jednak widocznej przez Pisma prorockie na polecenie eonowego [ponadczasowego] Boga, dla posłuszeństwa wiary względem wszystkich narodów ujawnionej, 

A Słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jeruszalem, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. 

 Ponieważ broń walki naszej nie (jest) cielesny jednak (jest) mocami Boga do burzenia warowni. 

 I w gotowości mając obronę [pomstę] (przed) każdym nieposłuszeństwem, do póki dopełni (się) wasze posłuszeństwo. 

 a uczyniony dojrzałym [doskonałym], stał się dla wszystkich Mu posłusznych źródłem eonowego  zbawienia —

Czy Bóg jest tylko Bogiem Judejczyków? Czy nie i narodów? Tak i narodów.

Albowiem od wschodu słoóca aż do zachodu jego wielkie jest imię moje między narodami, a na wszelkiem miejscu przyniesione będzie kadzenie imieniowi memu i ofiara czysta; wielkie zaiste imię moje będzie między narodami, mówi Pan zastępów.

I owszem przeklęty jest zdradliwy, który mając w trzodzie swej samca, a przecię czyniąc śluby ofiaruje Panu to, co jest ułomnego; bom Ja królem wielkim mówi Pan zastępów, a imię moje straszne jest między narody.

 Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. 

 ku pochwale [uznaniu] chwały [uwielbienia] łaski Jego, która obdarzył nas w Umiłowanym.

 abyśmy istnieli dla uwielbienia Jego chwały, my, którzy już złożyliśmy nadzieję w Pomazańcu.

 Wy zaś rodzaj [ród, rasa] wybrany, władcy [królewskie] kapłaństwo, naród święty, naród [lud] do nabycia, aby [żeby] cnoty [szlachetności, wyborności] ogłosili z ciemności was wzywanych [nazywanych] do cudownego Jego światła. 

wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla których kiedyś nie było zmiłowania, teraz zmiłowania dostąpiliście.