Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jeszu jest Synem Bożym.

A Szaweł występował coraz odważniej, dowodząc, że Ten jest Mesjaszem, i szerzył zamieszanie wśród Judejczyków mieszkających w Damaszku. 

Niektórzy zaś z synagogi, zwanej [synagogą] Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. 

Nie mogli jednak sprostać mądrości i Tchnieniu, z którego mocą przemawiał.

 Rozprawiał też w synagodze z Judejczykami i z "bojącymi się Boga" i codziennie na agorze z tymi, których tam spotykał

 Następnie przybyli do Efezu i tam ich zostawił. Sam zaś wszedł do synagogi i rozprawiał z Judejczykami, 

Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym. 

 Umiłowani [kochani], całą [wszystką, wszelką] gorliwość [zapał] czynię, pisząc [do pisania] o wspólnym zbawieniu [uwolnieniu]. Udrękę [przymus] miałem napisać wam zachęcając walkę (o) raz przekazaną świętym wiarę.

 Zaś Michał naczelnik Posłów [archanioł, dowódca anielski] gdy (z) oszczercą [diabłem] kwestionując [rozstrzygając, argumentując] spór o Mojżesza ciele, nie ośmielił (się) wyrok [sąd] wydać [wznieść] bluźnierczy, ale powiedział, (oby) skarcił cię Pan.

 W zaś dniach tych mnożą uczniów zaistniało szemranie Hellenistów na Hebrajczyków, ponieważ przeoczono w usłudze codziennej wdowy ich. 

 Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jeszu. 

Po upływie dłuższego czasu Judejczycy postanowili go zgładzić.

 W podróżach często, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od bandytów, w niebezpieczeństwach od rodaków, w niebezpieczeństwach od narodów, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi.