A Filip wychodząc z tego [tekstu] Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jeszu. 

 "Odpowiedział Filip: Nic, jeżeli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jeszu Chrystus jest Synem Bożym". 

Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].

Ci zaś, którzy przyjęli [zaakceptowali, przywitali] jego słowo [naukę], (zostali) zanurzeni [ochrzczeni], i (zostały) dodane [dołączone] w tym dniu dusze [osoby] około [jakby] trzech tysięcy.

Przysłuchiwała się nam też pewna "bojąca się Boga" kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła.

Kiedy została zanurzona razem ze swym domem, poprosiła nas: «Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim!». I wymogła to na nas. 

 «Uwierz w Pana Jeszu - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom».

Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął zanurzenie wraz z całym swym domem.

 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im zanurzenia w imię Moje. 

I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!

 Sercem bowiem wierzy się dla usprawiedliwienia, ustami zaś wyznaje się dla zbawienia.

 Tego odpowiednikiem jest zanurzenie, które i nas teraz zbawia, a jest nie pozbyciem się brudu ciała, lecz skierowanym do Boga wezwaniem dobrego sumienia, przez zmartwychwstanie Jeszu Pomazańca,

Tym [którym] też stawał (obok) On [sam, osobiście] żywy [żyjący] po cierpieniu Jego [on] wśród [w] wielu dowodów [znaków] przez [podczas] dni czterdzieści widzialnym [dając się widzieć] im [oni] i nauczając [mówiąc] o władztwie [władzy, królestwie] Boga.

 Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jeszu. 

 nawołując zarówno Judejczyków, jak i Hellenów(Greków) do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jeszu.

 Wiem teraz, że wy wszyscy, wśród których po drodze głosiłem królestwo, już mnie nie ujrzycie. 

głosząc królestwo Boże i nauczając o Panu Jeszu Pomazańcu zupełnie swobodnie, bez przeszkód.

I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.

Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże!» 

Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. 

 Zresztą w Panu ani kobieta jest bez [wolna od] mężczyzny, ani mężczyzna jest bez [wolny od] kobiety.

 Nie ma Judejczyka, ani Hellena; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Pomazańcu Jeszu.