A wyszedłszy zaś dnia wtórego, ujrzał, a oto, dwaj mężowie Hebrejscy wadzili się; i rzekł onemu, który krzywdę czynił:

Pewnie się ta rzecz wyjawiła. Usłyszał tedy Farao tę rzecz, i szukał zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł od twarzy Faraonowej, i mieszkał w ziemi Madyjaóskiej; a przyszedłszy tam siedział u studni.

Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia.

Puścił tedy bracią swą, i odjechali, a mówił do nich: Nie wadźcie się na drodze.

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.

To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

 Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. 

Ale brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. 

Ale wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i szkody wyrządzacie, i to właśnie braciom.

 Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wnętrzności i współczucie,

- a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.

 Gdyż takie jest przesłanie [wiadomość, polecenie], które słyszeliście od początku, aby miłować wzajemnie. 

 I nie dziw bracia, jeśli nienawidzi was świat.

 Każdy, nienawidzący brata swego, mordercą jest, a wiecie, że każdy morderca nie ma życia eonowego [wiecznego] w nim pozostającego.