Kiedy nastał dzień, Judejczycy zebrali się i zobowiązali się pod klątwą, że nie będą ani jeść, ani pić, dopóki nie zabiją Pawła.

Udali się oni do arcykapłanów i starszych i powiedzieli: «Zobowiązaliśmy się pod klątwą, że nic nie weźmiemy do ust, dopóki nie zabijemy Pawła.

 Po pięciu dniach przybył arcykapłan Ananiasz z kilkoma starszymi i retorem, niejakim Tertullosem. Oni to wnieśli przed namiestnika oskarżenie przeciwko Pawłowi. 

Zawsze i wszędzie przyjmujemy to, dostojny Feliksie, z wielką wdzięcznością. 

Stwierdziliśmy, że człowiek ten jest przywódcą sekty nazarejczyków, szerzy zarazę i wzbudza niepokoje wśród wszystkich Judejczyków na świecie. 

Lecz trybun Lizjasz przybiegł, wyrwał go przemocą z rąk naszych, rozkazując, aby jego oskarżyciele przyszli do ciebie".

 Judejczycy potwierdzili to, oświadczając, że sprawa tak się przedstawia. 

 «Wiem, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, dlatego śmiało będę się bronił. Możesz się bowiem przekonać, że nie więcej jak dwanaście dni temu przybyłem do Jeruszalem, aby oddać pokłon Bogu. 

 i nie mogą oni dowieść ci tego, o co mnie teraz oskarżają.

o ustępstwo, ze szkodą dla Pawła, aby kazał go przysłać do Jeruszalem. Przygotowali bowiem zasadzkę, aby go zgładzić w drodze. 

 Kiedy ten przyszedł, otoczyli go Judejczycy przybyli z Jeruszalem i stawiali wiele ciężkich zarzutów, których nie mogli udowodnić. 

I postawcie dwóch mężów przewrotnych przeciw niemu, którzyby przeciwko niemu świadczyli, mówiąc: Złożeczyłeś Bogu i królowi; potem wywiedźcie go, a ukamionujcie go, aby umarł.

Potem przyszli dwaj mężowie przewrotni, i usiedli przeciw niemu, a świadczyli przeciwko niemu oni mężowie przewrotni, to jest przeciw Nabotowi przed ludem, mówiąc: Złożeczył Nabot Bogu i królowi. I wywiedli go za miasto, i ukamionowali go, i umarł.

Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jeszu, aby Go zgładzić.

 Lecz nie znaleźli, jakkolwiek występowało wielu fałszywych świadków. W końcu stanęli dwaj

Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy 

 A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu».

Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.

A nie raczej tak mówimy: jako nas szkalują i jako niektórzy udawają, żebyśmy mówili: Będziemy czynić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Których potępienie jest sprawiedliwe.

Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: «Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. 

A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan». 

i często przymuszałem ich karami do bluźnierstwa we wszystkich synagogach. Prześladowałem ich bez miary i ścigałem nawet po innych miastach. 

Jeźli więcej będzie lat, tem drożej oszacujesz kupno ono; a jeźli mniej będzie lat, tedy też taniej oszacujesz kupno ono, ponieważ tylko liczba dochodów sprzedawa się tobie.

I postawcie dwóch mężów przewrotnych przeciw niemu, którzyby przeciwko niemu świadczyli, mówiąc: Złożeczyłeś Bogu i królowi; potem wywiedźcie go, a ukamionujcie go, aby umarł.

Zapowiedzieli post, i posadzili Nabota między przedniejszymi z ludu.

 Odpowiedzieli Mu Judejczycy: «Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga». 

 Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można rozwiązać 

Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.

Ten właśnie Mojżesz powiedział do potomków Iszraela: "Proroka jak ja wzbudzi wam Bóg spośród braci waszych".

Nie chcieli go słuchać nasi ojcowie, ale odepchnęli go i zwrócili serca ku Egiptowi.

Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach». 

Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Judejczyków uwierzyło, 

 Cóż więc począć? W każdym wypadku dowiedzą się, żeś przybył.

 Podczas [o ile, gdy] prawo [zasady] przez Mojżesza dano, łaska i prawda przez Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] zaistniało [stało się].

Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. 

Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?» 

 My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś nie wiemy, skąd pochodzi».

Wiernego temu, który go postanowił, jako i Mojżesz był we wszystkim domu jego.

Bo każdy dom bywa budowany od kogo; ale który wszystkie rzeczy zbudował, Bóg jest.