Pewien człowiek, imieniem Szymon, który dawniej zajmował się czarną magią, wprawiał w zdumienie lud Samarii i twierdził, że jest kimś niezwykłym. 

Powstaną bowiem fałszywi pomazańcy i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. 

 Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, 

Izali nie pamiętacie, iż jeszcze z wami będąc, o temem wam powiadał?

Albowiem się już sprawuje tajemnica nieprawości, tylko że ten, który teraz przeszkadza, przeszkadzać będzie, ażby był z pośrodku odjęty.

Albowiem nadętą próżność mówiąc, przyłudzają przez pożądliwość ciała i rozpusty tych, którzy byli prawdziwie uciekli od obcujących w błędzie,

 Ci są szemrzący [narzekający], utyskujący według pożądliwości swoich [ich] chodzący [idący], i usta ich mówią bardzo hardo [przesadnie]; pochlebiając [podziwiając] osobom [obliczom] dla zysku z uwagi [przez wzgląd].

 I przeniósł mnie na pustkowie w tchnieniu [duchu]. I ujrzałem niewiastę siedzącą na zwierzęciu czerwonym [szkarłatnym], pełnym imion bluźnierczych, mającym siedem głów i dziesięć rogów. 

A na jej czole wypisane imię - tajemnica: "Wielki Babilon. Matka nierządnic i obrzydliwości ziemi". 

Nie jesteś więc Egipcjaninem, który niedawno podburzył i wyprowadził na pustynię cztery tysiące sykaryjczyków?» 

A wielu pójdzie za ich zniszczeniem [rozpustą] i przez nich droga prawdy będzie obrzucana bluźnierstwami.

 Jeśli więc wam powiedzą: "Oto jest na pustyni", nie chodźcie tam!; "Oto wewnątrz domu", nie wierzcie!