of
Dzieje Apostolskie 5:5
 Słysząc te słowa Ananiasz padł martwy. A wszystkich, którzy tego słuchali, ogarnął wielki strach.
Księga Liczb 17:12
Wziął tedy Aaron kadzielnicę, jako mu rozkazał Mojżesz, i przybieżał w pośrodek zgromadzenia, a oto już się była zaczęła plaga w ludzie; i uczyniwszy kadzenie oczyścił lud.
Księga Liczb 17:13
I stanął Aaron między umarłymi i między żywymi, a zahamowana jest plaga.
Księga Liczb 24:8-10
8
Bóg wywiódł go z Egiptu, mocą jednorożcową był mu; pożre narody przeciwne sobie, a kości ich pokruszy, i strzałami swemi przerazi je.
9
Położył się, leży jako lwię, i jako lew silny; któż go obudzi? kto być błogosławił, błogosławiony, a kto by cię przeklinał, przeklęty będzie.
10
Tedy się zapalił gniew Balaka na Balaama, a klasnąwszy rękami swemi, rzekł Balak do Balaama: Dla złorzeczenia nieprzyjaciołom moim przyzwałem cię, a oto im błogosławił już po trzy kroć.
1 Księga Samuela 16:4
I uczynił Samuel, jako mu powiedział Pan, a przyszedł do Betlehem; a ulękłszy się starsi miasta, zabieżeli mu, i mówili: Spokojneli jest przyjście twoje?
1 Księga Samuela 16:5
I rzekł: Spokojne; przyszedłem, abym ofiarował Panu. Poświęćcież się, a pójdźcie ze mną na ofiarę. I poświęcił Isajego, i syny jego, a wezwał ich na ofiarę.
1 Księga Królewska 17:18
Przetoż rzekła do Elijasza: Cóż mnie i tobie, mężu Boży? przyszedłeś do mnie, abyś przywiódłszy na pamięć nieprawość moję, umorzył syna mego?
Księga Izajasza 33:14
Zlękli się na Syonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących: Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się może przed płomieniem wiecznym?
Ewangelia wg św. Łukasza 12:1
Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Niego, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: «Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. 
Ewangelia wg św. Łukasza 12:2
 Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome.
Ewangelia wg św. Łukasza 14:26-35
26
 Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie (ma w) nienawiści [miłuje mniej] swojego ojca i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, a także swojej duszy, nie może być moim uczniem.
27
 Kto nie niesie [nosi] krzyża swojego, a idzie za Mną, nie może być moim uczniem.
28
 Kto bowiem z was chcący wieżę zbudować nie najpierw usiądzie obliczyć koszt [wydatek] czy ma na wykonanie.
29
 Aby czasem, (gdy) położył jej fundament, a nie mógł dokończyć, wszyscy, (którzy to) widzą, (nie) zaczęli go wyśmiewać,
30
 "Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć". 
31
 Lub jaki król idąc (z) innym królem konfrontować (się) na wojnie nie usiadłszy wcześniej przemyśli [postanowi], czy mocny jest w dziesięć tysięcy przeciw [z] dwudziestu tysiącom przychodzącym przeciw niemu?
32
 Jeśli zaś nie, (to) faktycznie (kiedy) jeszcze on daleko jest poselstwo, wysławszy prosi do pokoju. 
33
Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem. 
34
Dobra jest sól; lecz jeśli nawet sól smak swój utraci, to czymże ją zaprawić?
35
Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!» 
Ewangelia wg św. Jana 9:22
Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Judejczyków. Judejczycy bowiem już postanowili, że gdy ktoś uzna Jeszu za Mesjasza, zostanie wyłączony z synagogi.
Ewangelia wg św. Jana 12:42
Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi. 
Ewangelia wg św. Jana 19:38
 Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jeszu, lecz ukrytym z obawy przed Judejczykami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jeszu. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.
2 List św. Piotra 2:20-22
20
Bo ponieważ oni uszli plugastw świata przez poznanie Pana i zbawiciela, Jeszu Chrystusa, a znowu się zaś niemi uwikławszy, zwyciężeni bywają; stały się ich ostateczne rzeczy gorsze niż pierwsze.
21
Bo by im było lepiej, nie uznać drogi sprawiedliwości, niżeli poznawszy ją, odwrócić się od podanego im rozkazania świętego.
22
Aleć się im przydało według onej prawdziwej przypowieści: Pies wrócił się do zwracania swego, a świnia umyta do walania się w błocie.
but
Dzieje Apostolskie 2:47
chwaląc [wielbiąc] Boga i mając [posiadając] łaskę [przychylność] u całego ludu [narodu]. A Pan dodawał [dołączał] do nich każdego dnia [codziennie] tych, którzy byli zbawiani [uratowani].
Dzieje Apostolskie 4:21
Ci zaś [jednak] grożąc, uwolnili [wypuścili] ich, nic [niczego] nie znajdując [znaleźli] jak [w jaki sposób] ukarać ich, ze względu [z powodu] na lud [tłum], że [ponieważ] wszyscy [każdy] chwalili [oddawali chwałę] Boga za to co się stało.
Dzieje Apostolskie 19:17
Dowiedzieli się o tym wszyscy Judejczycy i Helleni(Grecy), mieszkający w Efezie, i strach padł na wszystkich, i wysławiano imię Pana Jeszu. 
Ewangelia wg św. Łukasza 19:37
Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. 
Ewangelia wg św. Łukasza 19:38
 I wołali głośno: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach». 
Ewangelia wg św. Łukasza 19:48
Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.