Mężowie, Iszraelczycy, słuchajcie tego, co mówię: Jeszu Nazarejczyka, męża [mężczyznę] wykazanego [ukazanego, zademonstrowanego]  przez Boga wobec was mocami i niezwykłymi zjawiskami [cudami] i znakami, które Bóg uczynił przez niego pośrodku was, jak sami wiecie.

 Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu,

 Którymi są Iszraelczycy, których usynowienie i chwała, i przymierza, i prawodawstwo, i służba Boża, i obietnice;

Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Iszraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina.

A kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon.

 Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem». 

 Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» 

 A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. 

«Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

I odpowiedzieli mu: Śnił się nam sen, a nie masz kto by go wyłożył. Tedy rzekł do nich Józef: Izali nie Boże są wykłady? powiedzcie mi proszę.

I odpowiedział Józef Faraonowi, mówiąc: Oprócz mnie Bóg opowie rzeczy szczęśliwe Faraonowi.

A wszakże jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, a on okazał królowi Nabuchodonozorowi, co ma być potomnych dni. Sen twój i widzenia, któreś widział na łożu twojem, te są:

Mnie też nie przez mądrość, któraby przy mnie była nad wszystkich ludzi, tajemnica ta objawiona jest, ale przez modlitwę, aby ten wykład królowi oznajmiony był, a iżbyś się myśli serca twego dowiedział.

Na to Jan odrzekł: «Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba.

Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Pomazańcem, ale zostałem przed Nim posłany.

 Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały Tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości. 

 Nie że sami zaliczyliśmy się do kompetentnych, coś jakby sami z siebie, ale kompetencja nasza z Boga jest;