Dziennie zaś [codziennie] wytrwale [niezmiennie], jednomyślnie [zgodnie] w świątyni, i łamiąc [dzielenie] po domach chleb, spożywali pokarm [żywność] z radością [weselem] i prostotą [szczerością] serca [wnętrza],

chwaląc [wielbiąc] Boga i mając [posiadając] łaskę [przychylność] u całego ludu [narodu]. A Pan dodawał [dołączał] do nich każdego dnia [codziennie] tych, którzy byli zbawiani [uratowani].

Skoro wnijdziecie do miasta, znajdziecie go, pierwej niż pójdzie na górę, aby jadł; albowiem lud nie będzie jadł, aż on przyjdzie; bo on będzie błogosławił ofierze, potem będą jeść wezwani. A przetoż idźcie, bo go o tej godzinie znajdziecie.

 wziął siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom.

I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi.

 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im

Jeszu więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. 

Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły do Tyberiady inne łodzie. 

Kto przestrzega pewnych dni, przestrzega ich dla Pana, a kto jada wszystko - jada dla Pana. Bogu przecież składa dzięki. A kto nie jada wszystkiego - nie jada ze względu na Pana, i on również dzięki składa Bogu

 Jeśli {zaś} ja z wdzięcznością biorę cząstkę, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję?

 Czy to więc jecie czy pijecie, czy coś czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga.

Zabraniają oni wchodzić w związki małżeńskie, (nakazują) powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę. 

Bo wszelkie stworzenie Boże dobre jest, a nic nie ma być odrzuconem, co z dziękowaniem bywa przyjmowane;

Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.

Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.

Nie wstydź się więc świadectwa o naszym Panu, ani mnie, jego więźnia, lecz podejmij wraz ze mną trud dla dobrej nowiny, zgodnie z mocą Boga,

Z tej też przyczyny znoszę te cierpienia, ale się nie wstydzę, gdyż wiem, komu uwierzyłem i jestem pewien, iż (On) ma moc ustrzec to, co we mnie złożył, aż do owego dnia.

Lecz jeśli cierpi jako pomazańcowy, niech się nie wstydzi, owszem niech chwali Boga w tej nazwie.