A gdy go nakarmiono, odzyskał siły. 

 Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: «Czy to nie ten sam, który w Jeruszalem prześladował wyznawców tego imienia i po to tu przybył, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłana?»

 A kiedy (go) znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok zgromadzali (się) w społeczności powołanych, nauczając tłum duży. Nazwano także pierwszy raz w Antiochii uczniów pomazańcowymi [chrystusowymi]. 

Jeden z nich imieniem Agabos przepowiedział z woli Tchnienia, że na całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za Klaudiusza. 

 Tak też zrobili, wysyłając (wsparcie) starszym przez ręce Barnaby i Saula.

Dzięki temu przebywał z nimi w Jeruszalem.

Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. 

A gdy wróciłem do Jeruszalem i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie [ekstaza]. 

 Ujrzałem Go: "Spiesz się i szybko opuść Jeruszalem - powiedział do mnie - gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie".

Obronię cię przed ludem i przed poganami, do których cię posyłam, 

Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.

Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. 

 Pozwolił On w dawnych czasach, że każdy naród chodził własnymi drogami, 

 Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. 

 "Idź - powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"». 

Słuchali go aż do tych słów. Potem krzyknęli: «Precz z ziemi z takim, nie godzi się bowiem, aby on żył!»

to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.

Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni!

Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].

Korygujcie [zmieńcie myślenie] i nawróćcie [zawróćcie] (się), aby [po to by] uchybienia [grzechy] wasze zostały wymazane,

Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli". 

 Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do skorygowania sposobu rozumowania,

 nawołując zarówno Judejczyków, jak i Hellenów(Greków) do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jeszu.

Bo po nawróceniu mojem pokutować będą; a gdy samego siebie poznam, uderzę się w biodro; wstydzę się, owszem i zapałam się, że odnoszę haóbę dziecióstwa swego.

Izali synem moim miłym nie jest Efraim? Izali nie jest dziecięciem rozkosznem? Bo od onego czasu, jakom mówił przeciwko niemu, przecież naó ustawicznie wspominam; dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim, zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan.

A przetoż każdego z was według dróg jego sądzić będę, o domie Izraelski! mówi panujący Pan. Nawróćcież się, a odwróćcie się od wszystkich występków waszych, aby wam nieprawość nie była na obrażenie.

Albowiem się Ja nie kocham w śmierci umierającego, mówi panujący Pan; nawróćcież się tedy, a żyć będziecie.

 "Zmieńcie sposób rozumowania [nawróćcie się], bo bliskie jest królestwo niebios".

 Odtąd począł Jeszu nauczać i mówić: "Zmieńcie swój sposób rozumowania [nawróćcie się], albowiem bliskie jest królestwo niebios".

 Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». 

 Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: "Nie chcę". Później jednak opamiętał się i poszedł. 

Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć. 

 Oni więc wyszli i wzywali do zmiany sposobu myślenia.

Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie.

Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie".

Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego błądzącego [uchybiającego, grzesznika] , który zmienia swój sposób myślenia, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują zmiany myślenia. 

Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u posłańców [aniołów] Bożych z jednego błądzącego, który się koryguje w myśleniu".

i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,

 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.

- Czy obfitą łagodność Jego i wyrozumiałość, i wielkoduszność lekceważysz, nie wiedząc, że łagodność Boga do nawrócenia cię kieruje? 

 Gdyż smutek, który jest według Boga, wywołuje opamiętanie, którego się nie żałuje, a które prowadzi do zbawienia; natomiast smutek światowy sprawia śmierć.

 z łagodnością dyscyplinujący krnąbrnych [przeciwstawiających się], bo może da im Bóg nawrócenie [przemianę myśli] do poznania prawdy.

 i otrząsną się z sideł oszczercy [diabła], jako żywcem przez niego schwytani do (pełnienia) jego woli.

 Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i skoryguj swój sposób rozumowania, i pierwsze czyny podejmij! Jeśli zaś nie - przyjdę do ciebie i ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli nie skorygujesz swojego rozumowania.

Dałem jej czas, by  mogła zmienić myślenie(nawrócić się), a ona nie chce się odwrócić od swojej rozpusty. 

 Przypomnij sobie więc, skąd wziąłeś i usłyszałeś, strzeż tego i skoryguj sposób myślenia! Jeśli więc czuwać nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie. 

i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili. 

Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Saronu i nawrócili się do Pana. 

«Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, 

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Dobremi pastwiskami swemi nasyceni są; ale gdy się nasycili, podniosło się serce ich; przetoż mię zapomnieli.

Wielu spośród synów Iszraela nawróci do Pana, Boga ich. 

 Kiedy zaś ktoś zawróci do Pana, zdejmowana (jest) zasłona. 

Ponieważ oni sami oznajmują o was, jakie było przyjście nasze do was i jakoście się nawrócili do Boga od bałwanów, abyście służyli Bogu żywemu i prawdziwemu,

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

Wydajcie więc godny owoc nawrócenia,

Wydajcie więc owoce godne nawrócenia; i nie próbujcie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. 

Pytały go tłumy: «Cóż więc mamy czynić?»

 Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć zanurzenie, i pytali go: «Nauczycielu, co mamy czynić?»

Pytali go też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?» On im odpowiadał: «Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie». 

Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». 

Na to Jeszu rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama.

To więc mówię i świadczę w Panu, abyście już więcej nie postępowali, jak pozostałe narody postępują w próżności swego umysłu,

Oni to pozbawili się uczuć i oddali rozpuście w pogoni za wszelką nieczystością w chciwości.

jeśli tylko rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni, jako że prawda jest w Jeszu,

 a poddać się odnowie tchnienia [ducha] umysłu waszego. 

Dlatego odrzuciwszy kłamstwo mówcie prawdę, każdy ze swoim bliźnim, gdyż jesteśmy członkami jedni drugich.

 Nie dawajcie [oferujcie] miejsca oszczercy [diabłu].

Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.

Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;

Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane;

O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym,

O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga. 

Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego! 

 Bo owoc światła {tchnienia} (jest) we wszelkiej prawości i sprawiedliwości, i (w) prawdzie. 

 I nie uczestniczcie uczynkom bezowocnym ciemności, bardziej tez kraczcie. 

 zaś wszystko karcone przez światło jest ujawnione. (Tym co) wszystko ujawnia jest światło. 

Uważajcie więc, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. 

Nie bądźcie więc nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.

 przemawiając sobie {w} psalmami i hymnami, i pieśni natchnione [duchowe] śpiewając i grając sercu waszym Panu.

 poddani wzajemnie w bojaźni [szacunku, respekcie] Pomazańca.

Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała.

 Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,

Dziatki! bądźcie posłuszne rodzicom waszym w Panu; boć to jest sprawiedliwa.

 aby dobrze ci było i będziesz długowieczny na ziemi.

Słudzy! posłuszni bądźcie panom według ciała, z bojaźnią i ze drżeniem w prostości serca waszego, jako Chrystusowi;

Z dobrą wolą służąc jako Panu a nie ludziom;

A wy panowie! także się zachowujcie przeciwko nim, odpuszczając groźby, wiedząc, że i wy sami macie Pana w niebiesiech, a względu na osoby u niego nie masz.

 Starsi (niech) będą trzeźwi, szlachetni, rozsądni, zdrowi w wierze, miłości, wytrwałości. 

Aby uczyły [trenowały, korygowały] młode (kobiety), (jak) kochać męża i kochać dzieci,

Młodzieóców także napominaj, aby byli trzeźwi;

Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie mając nic, co by o was miał złego mówić.

W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.

 Dyscyplinująca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności oraz światowych pożądliwości i żyli rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie w tym eonie, 

- Jako dzieci posłuszeństwa, nie dopasowujcie się do wcześniejszych pragnień wynikających z waszej niewiedzy,

- ponieważ napisano: „Świętymi bądźcie, gdyż ja świętym jestem”.

 Wy zaś rodzaj [ród, rasa] wybrany, władcy [królewskie] kapłaństwo, naród święty, naród [lud] do nabycia, aby [żeby] cnoty [szlachetności, wyborności] ogłosili z ciemności was wzywanych [nazywanych] do cudownego Jego światła. 

 Umiłowani, zachęcam, jak obcych [sąsiadów, cudzoziemców] i imigrantów [przybyszów] powstrzymanie (się od) cielesnych pożądliwości [żądz], które walczą [wojują] przeciw duszy. 

Aby już więcej nie cielesnym pożądliwościom, ale woli Bożej żył ostatek czasu w ciele.

Przetoż, że się wy z nimi nie schadzacie na taką zbyteczną rozpustę, zda się im rzeczą obcą i bluźnią to.

- Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie DO WIARY waszej CNOTĘ, do cnoty POZNANIE, 

 przez zaś pobożność braterstwo, przez zaś braterstwo miłość.