Przez całe dwa lata pozostał w wynajętym przez siebie mieszkaniu i przyjmował wszystkich, którzy do niego przychodzili,

Po trzech dniach od objęcia urzędowania w prowincji udał się Festus z Cezarei do Jeruszalem.

«Tracisz rozum, Pawle - zawołał głośno Festus, gdy on tak się bronił - wielka nauka doprowadza cię do utraty rozsądku».

 «Nie tracę rozumu, dostojny Festusie - odpowiedział Paweł - lecz słowa, które mówię, są prawdziwe i przemyślane.

 A Agryppa powiedział do Festusa: «Możnaby zwolnić tego człowieka, gdyby się nie odwołał do Cezara».

a gdy spostrzegł, że to spodobało się Judejczykom, uwięził nadto Piotra. A były to dni Przaśników.

 Festus, chcąc zrobić Judejczykom ustępstwo, odpowiedział Pawłowi: «Czy chcesz się udać do Jeruszalem i tam odpowiadać w tej sprawie przede mną?» 

 Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: «Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka - powiedział.

Nie udawaj się za wielkością do złego, i nie mów tak za sprawą, cobyś się nakłonił za wielą ich ku podwróceniu sądu.

Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, Jeszu zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

 Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione.

Uwolnił im tego, którego się domagali, a który za rozruch i zabójstwo był wtrącony do więzienia; Jeszu zaś zdał na ich wolę. 

 Teraz bowiem ludzi pozyskuję, czy Boga? Czy szukam (jak) ludziom (się) przypodobać? Jeśli jeszcze ludziom (chciałem się) przypodobać, (to) Pomazańca sługą nie byłem nigdy.