«Wiem, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, dlatego śmiało będę się bronił. Możesz się bowiem przekonać, że nie więcej jak dwanaście dni temu przybyłem do Jeruszalem, aby oddać pokłon Bogu. 

 Kiedy zaś siedem dni dobiegało końca, Judejczycy z Azji zobaczyli go w świątyni, podburzyli cały tłum i rzucili się na niego 

Arcykapłan Ananiasz kazał tym, co przy nim stali, uderzyć go w twarz. 

 Kiedy mi doniesiono o zasadzce na tego człowieka, wysłałem go natychmiast do ciebie, zawiadamiając oskarżycieli, aby przed tobą wytoczyli sprawę przeciwko niemu. Bądź zdrów!» 

 rzekł: «Przesłucham cię, gdy przybędą też twoi oskarżyciele». I rozkazał strzec go w pretorium Heroda.

Arcykapłani i najznakomitsi Judejczycy wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili usilnie

W oznaczonym dniu Herod ubrany w szaty królewskie zasiadł na tronie i miał do nich mowę.

 Wodza nad pięćdziesięcioma, wrastających mężczyzn, i radcę, i mądrego, dolin rzemieślników, i rozumnych szeptaczy.

A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.

A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,

Arcykapłani i najznakomitsi Judejczycy wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili usilnie

 Gdy byłem w Jeruszalem, arcykapłani i starsi Judejscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego. 

Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.