Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei. 

 Tak też zrobili, wysyłając (wsparcie) starszym przez ręce Barnaby i Saula.

 gdyż Paweł postanowił ominąć Efez, aby nie tracić czasu w Azji. Śpieszył się bowiem, aby, jeśli to możliwe, być na dzień Pięćdziesiątnicy w Jeruszalem. 

A teraz idę do Jeruszalem, usługując świętym.

Albowiem spodobało się Macedonii i Achai, zbiórkę zebrać dla ubogich świętymi w Jeruszalem.

 A co do składki na rzecz świętych, zróbcie i wy tak, jak poleciłem zgromadzeniom Galacji.

 Niech pierwszego dnia tygodnia każdy z was u siebie odkłada i gromadzi to, co mu się udaje, żeby nie czynić zbiórki dopiero wtedy, gdy przyjdę.

 Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jeszu Pomazańca, że będąc bogaty ze względu na was stał się ubogi, abyście dzięki Jego ubóstwu stali się bogaci.

 abyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też pilnie starałem się wykonać.

Wtedy Paweł wziął z sobą tych mężów, następnego dnia poddał się razem z nimi oczyszczeniu, wszedł do świątyni i zgłosił [termin] wypełnienia dni oczyszczenia, aż zostanie złożona ofiara za każdego z nich.