Wyszedłszy nazajutrz, dotarliśmy do Cezarei. Weszliśmy do domu Filipa głosiciela Dobrej Nowiny(ewangelisty), który był jednym z Siedmiu, i zamieszkaliśmy u niego. 

Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz oczekiwał ich, zwoławszy swych krewnych i najbliższych przyjaciół.

I rozkazał zanurzyć ich w imię Jeszu Chrystusa. Potem uprosili go, aby został jeszcze kilka dni.

Zobaczyliśmy Cypr i zostawiliśmy go po lewej ręce, a płynąć do Syrii, przybyliśmy do Tyru, tam bowiem miano wyładować okręt. 

Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Judejczykom.

 Doszło do ostrego starcia, tak że się rozdzielili: Barnaba zabrał Marka i popłynął na Cypr,

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.

Wszczepieni w domu Paóskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

Pozdrówcie Andronika i Junijasza, krewnych moich i współjeńców moich, którzy znacznymi są między posłańcami [apostołami], którzy i przede mną byli w Pomazańcu.

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzień Jeszu Chrystusa.

 Piszę wam, ojcowie, gdyż poznaliście (tego) od początku [pierwszeństwa, od dawna]. Piszę wam, młodzieńcy, gdyż zwyciężyliście złego. Napisałem wam dzieci [dzidziusie], gdyż poznaliście Ojca.

 Napisałem wam ojcowie, gdyż znacie [wiecie] (tego) od początku [od dawna]. Napisałem wam młodzieńcy, gdyż silni [mocni] jesteście i [a] słowo [nauka] Boga w was pozostaje i zwyciężyliście złego.