Wtedy Paweł odpowiedział: «Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jeruszalem dla imienia Pana Jeszu». 

 Kto nas oddali od miłości Pomazańca? Ucisk, gnębienie lub prześladowanie. albo głód, lub nagość, albo niebezpieczeństwo, lub miecz?

 Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, miłującego nas.

- ani Wysokość, ani Głębia, ani jakieś inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.

 A tak, bracia moi umiłowani. Utwierdzeni stawajcie się nieporuszeni, obfitujący w dziele Pana zawsze, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu. 

 Dlatego mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia, nie zniechęcamy się, 

 We wszystkim uciskani, ale nie zgnieceni; zmieszani [niepewni], ale nie zagubieni; 

 prześladowani, ale nie porzuceni; powaleni, ale nie zniszczeni.

 Dlatego nie słabniemy, ale choć też nasz człowiek (na) zewnątrz niszczeje, to [ale] (ten) wewnątrz nas odnawia (się) dniem za [i] dniem. 

 Nie wypatrujemy sobie widzialnego, ale niewidzialne. Ponieważ widzialne jest tymczasowe, a niewidzialne jest eonowe [wieczne]. 

 Ale we wszystkim zalecając siebie, jako sług Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

 Przez chwałę i zniewagę, przez potwarz i sławę, jak oszuści i prawdomówni, 

Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.

 Wielką mam [mi] śmiałość do was. Wielką mam [mi] chlubę z was. Jestem pełen pocieszenia, obfituję radością w całym ucisku naszym.  

 Dlatego mam upodobanie w słabościach [chorobach], w zniewagach, w przymusie, w prześladowaniach, w uciskach dla Pomazańca. Ponieważ gdy jestem słaby, wówczas jestem mocny. 

Dlatego proszę, abyście się nie zniechęcali prześladowaniami, jakie znoszę dla was, bo to jest właśnie waszą chwałą. 

Ale chociażeśmy i przedtem cierpieli, i zelżeni byli (jako wiecie) w mieście Filipach, wszakże bezpiecznieśmy sobie poczęli w Bogu naszym, w opowiadaniu u was Ewangielii Bożej z wielkim bojem,

Aby się żaden nie poruszał w tych uciskach; gdyż sami wiecie, żeśmy na to wystawieni.

Z tej też przyczyny znoszę te cierpienia, ale się nie wstydzę, gdyż wiem, komu uwierzyłem i jestem pewien, iż (On) ma moc ustrzec to, co we mnie złożył, aż do owego dnia.

Prześladowania, ucierpienia, które mię spotkały w Antyjochii, w Ikonii i w Listrze, jakiem prześladowania podejmował; a ze wszystkich wyrwał mię Pan.

Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.

Albowiemeście i z więzienia mego ze mną utrapieni byli i rozchwycenie majętności waszych przyjęliście z radością, wiedząc, że macie w sobie lepszą majętność w niebie, i trwającą.

 Z tego zatem powodu i my, otaczani tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające (nas) uchybienie [grzech] biegnijmy [szybko dążmy do celu] z wytrwałością (w) przeznaczonych nam zmaganiach [zawodach]. 

Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu. 

Według troskliwego oczekiwania i nadziei mojej, iż się w niczem nie zawstydzę; ale z wszelakiem bezpieczeóstwem, jako zawsze, tak i teraz, uwielbionym będzie Chrystus w ciele mojem, lub przez żywot, lub przez śmierć.

 Jeśli zaś żyć w ciele to dla mnie owocna praca i co wybiorę, nie wiem. 

Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;

 Teraz ja raduję się w swoich cierpieniach za was - dopełniam, czego z udręk Pomazańca brakło w moim ciele – za Jego Ciało, którym jest zgromadzenie.

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

 A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu [nauce] świadectwa ich i nie umiłowali dusz swoich — aż do śmierci.

 Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania.

(Czy) nie wiecie, że biegnący na stadionie wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, aby (ją) zdobyć.

 Ja zatem tak biegnę. Nie jak (na) oślep - tak walczę na pięści - nie jakbym w powietrze uderzał,

 Bracia, ja siebie nie zaliczam pochwyconym (być). Jednak też prawdą (jest, że) zapominam (o tym co) za mną zaś wyciągam (się do tego co) przede (mną). 

 Ilu (nas) więc (jest) doskonałych [dojrzałych], tak rozumujmy; a jeśli o coś inaczej rozumiecie, i to Bóg wam objawi;

Albowiem ja już bywam ofiarowany, a czas rozwiązania mego nadchodzi.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, którą odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

Gdyż [ponieważ, że] zaliczony był pośród nas i otrzymał [wylosowano] udział [los, przydział] usługiwania [służby] tego [tej, on ona ono].

 Powiedział zaś do niego Pan: "Idź, gdyż naczyniem wybranym jest Mi ten, (by) zanieść imię moje przed narody, także i królów, synów także i Iszraela."

 "Idź - powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"». 

Obronię cię przed ludem i przed poganami, do których cię posyłam, 

abyś otworzył im oczy i odwrócił od ciemności do światła, od władzy oszczercy(szatana) do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali odpuszczenie uchybień(grzechów) i dziedzictwo ze świętymi".

Jeśli bowiem czynię to ochoczo - mam zapłatę; jeśli zaś nieochoczo, zarządzanie mi powierzono.

Jaka jest więc moja zapłata, skoro głosząc dobrą nowinę służę tej dobrej nowinie bezpłatnie, aby nie korzystać z mojego prawa, jakie daje mi dobra nowina?

 Dlatego mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia, nie zniechęcamy się, 

 Paweł, posłaniec nie od ludzi, ani przez człowieka, ale przez Jeszu Pomazańca i Boga Ojca, który wzbudził go z (pośród) umarłych,

 a we właściwym czasie objawił swoje Słowo w głoszeniu, które zostało mi powierzone z rozkazu Boga, naszego Zbawcy —

 nawołując zarówno Judejczyków, jak i Hellenów(Greków) do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jeszu.

Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda, i rozliczne mocy, i przez udzielanie Ducha Świętego według woli swojej.

 Pozostali tam dość długi czas i nauczali odważnie, ufni w Pana, który potwierdzał słowo swej łaski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich ręce. 

I rzekł do nich Poseł: Nie bójcie się; bo głoszę wam radość wielką, która jest dla wszystkich ludzi:

że dzisiaj urodził się wam w mieście Dawida zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

 Usprawiedliwieni bezpłatnie [darmo, w prezencie] Jego łaską przez odkupienie w Pomazańcu Jeszu.

Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary (w) Jeszu.

Pracownikowi zapłata nie bywa liczona według łaski, ale według należności;

A zakon przytem nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tem więcej obfitowała.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu eonowemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską. 

 ku pochwale [uznaniu] chwały [uwielbienia] łaski Jego, która obdarzył nas w Umiłowanym.

 Lecz Bóg, bogaty będąc w litość, przez wielką miłość Swoją, którą umiłował nas, 

 i wspólnie nas wzbudził, i wspólnie posadził na niebiosach w Chrystusie Jeszu,

Albowiem łaską jesteście zbawiani przez wiarę, i to nie jest z was, dar to Boży jest;

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

 Pojawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi,

Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

Którego wylał na nas obficie przez Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego,

Przez Sylwana wam wiernego brata, jako rozumiem, krótkom pisał, napominając i świadcząc, iż ta jest prawdziwa łaska Boża, w której stoicie.