Ale żadnym słowem [dowodzeniem] (nie) czynię duszy swojej cenną, jakbym kończył bieg mój i posługę, którą otrzymałem od [z] Pana Jeszu, (by) świadczyć dobrą nowinę [ewangelię] łaski Boga.

Innymi [różnymi] słowami więcej świadczył [zawodził, zapewniał] i przekonywał [namawiał, zachęcał] ich, mówiąc: zostańcie [zbawieni, uratowani] od [z] tego przewrotnego [skorumpowanego, zepsutego] pokolenia.

Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jeruszalem i głosili Dobrą Nowinę w wielu wioskach samarytańskich.

 Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Judejczykom, że Jeszu jest Mesjaszem.

 Wyznaczywszy mu dzień, w większej liczbie przyszli do niego do mieszkania, a on przytaczał im świadectwa o królestwie Bożym; od rana aż do wieczora przekonywał ich o Jeszu na podstawie Prawa Mojżeszowego i Proroków. 

A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny; a ten żywot jest w Synu jego.

 To napisałem wam, abyście wiedzieli, że życie macie eonowe [wieczne, bezkresne], wierzący w imię Syna Bożego, {i abyście wierzyli w imię Syna Bożego}.

 A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Judejczyków, jak i Hellenów(Greków). 

Dowiedzieli się o tym wszyscy Judejczycy i Helleni(Grecy), mieszkający w Efezie, i strach padł na wszystkich, i wysławiano imię Pana Jeszu. 

Hellenom [greckojęzyczni] i barbarzyńcom [pozostałym narodom], mądrym i bezmyślnym, jestem dłużnikiem,

Gdyż i Judejczycy się cudów domagają, a Hellenowie mądrości szukają.

Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].

Korygujcie [zmieńcie myślenie] i nawróćcie [zawróćcie] (się), aby [po to by] uchybienia [grzechy] wasze zostały wymazane,

Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli". 

 Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do skorygowania sposobu rozumowania,

 Lecz nawoływałem najpierw mieszkańców Damaszku i Jeruszalem, a potem całej ziemi judzkiej, i narodów, aby skorygowały sposób myślenia i nawrócili się do Boga, i pełnili uczynki wynikające ze skruchy.

A przetoż każdego z was według dróg jego sądzić będę, o domie Izraelski! mówi panujący Pan. Nawróćcież się, a odwróćcie się od wszystkich występków waszych, aby wam nieprawość nie była na obrażenie.

Albowiem się Ja nie kocham w śmierci umierającego, mówi panujący Pan; nawróćcież się tedy, a żyć będziecie.

 "Zmieńcie sposób rozumowania [nawróćcie się], bo bliskie jest królestwo niebios".

 Odtąd począł Jeszu nauczać i mówić: "Zmieńcie swój sposób rozumowania [nawróćcie się], albowiem bliskie jest królestwo niebios".

Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jeszu rzekł do nich: «Amen, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebiańskiego.

Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć. 

"Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Zmieńcie sposób rozumowania [nawróćcie się] i wierzcie w dobrą nowinę!".

 Oni więc wyszli i wzywali do zmiany sposobu myślenia.

Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie.

Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie".

Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego błądzącego [uchybiającego, grzesznika] , który zmienia swój sposób myślenia, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują zmiany myślenia. 

Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u posłańców [aniołów] Bożych z jednego błądzącego, który się koryguje w myśleniu".

 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.

- Czy obfitą łagodność Jego i wyrozumiałość, i wielkoduszność lekceważysz, nie wiedząc, że łagodność Boga do nawrócenia cię kieruje? 

 Gdyż smutek, który jest według Boga, wywołuje opamiętanie, którego się nie żałuje, a które prowadzi do zbawienia; natomiast smutek światowy sprawia śmierć.

 z łagodnością dyscyplinujący krnąbrnych [przeciwstawiających się], bo może da im Bóg nawrócenie [przemianę myśli] do poznania prawdy.

 i otrząsną się z sideł oszczercy [diabła], jako żywcem przez niego schwytani do (pełnienia) jego woli.

 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie uchybień(grzechów)». 

Niech więc będzie wam wiadomo, bracia, że zwiastuje się wam odpuszczenie uchybień(grzechów) przez Niego:

 Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich uchybień[grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym. 

 «Uwierz w Pana Jeszu - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom».

aby każdy, kto wierzy w Niego, miał życie eonowe.

 Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby skazał [sądził] świat, ale aby zbawić [uratować] świat przez Niego. 

Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jeszu to [jest] Pomazaniec, Syn Boga, i abyście wierząc mieli życie w imieniu Jego.

Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.

Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Pomazańca dla wszystkich wierzących; bo nie ma różnicy.

 Usprawiedliwieni bezpłatnie [darmo, w prezencie] Jego łaską przez odkupienie w Pomazańcu Jeszu.

Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary (w) Jeszu.

ale i dla nas, którym ma być policzone, którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jeszu, Pana naszego, z martwych;

Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jeszu Pomazańca;

 Bo jeśli oświadczysz przez usta swoje, (że) Panem (jest) Jeszu i uwierzysz w sercu swoim, że Go Bóg z martwych wzbudził, zbawiony będziesz.

Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jeszu Chrystusa, i myśmy w Jeszu Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało.

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Pomazaniec. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 

 Ale razem zamknęło Pismo wszystkich pod grzech, aby obietnica z wiary (w) Jeszu Pomazańca była dana wierzącym. 

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga (jest) zrodzony i każdy miłujący tego, (który) zrodził, miłuje i tego, (który jest) z niego zrodzony. 

Któż jest, co zwycięża świat, tylko kto wierzy, iż Jeszu jest Synem Bożym?

A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny; a ten żywot jest w Synu jego.

 To napisałem wam, abyście wiedzieli, że życie macie eonowe [wieczne, bezkresne], wierzący w imię Syna Bożego, {i abyście wierzyli w imię Syna Bożego}.