Ci zaś [jednak] grożąc, uwolnili [wypuścili] ich, nic [niczego] nie znajdując [znaleźli] jak [w jaki sposób] ukarać ich, ze względu [z powodu] na lud [tłum], że [ponieważ] wszyscy [każdy] chwalili [oddawali chwałę] Boga za to co się stało.

 Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jeszu, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. 

Jeszu zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem. 

Ponieważ tak służący Pomazańcowi, podoba się Bogu i ma akceptację ludzi. 

Wam bowiem jest [należy] obietnica i dzieciom waszym i wszystkim tym (będącym) na daleko [w oddali], ilu [jak wielu] by nie wezwał [powołał, przywołał] Pan Bóg nasz.

Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. 

 był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Tchnienia Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę dla Pana.

Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. 

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

  Izajasz zaś woła o Iszraelu: Choćby liczba synów Iszraelskich była jak piasek morski, resztka będzie zbawiona. 

Tak też i w obecnym czasie ostała się tylko reszta wybrana przez łaskę.

Cóż zatem? Iszrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości,

Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,