Oni wszyscy są [byli] trwającymi (w) jedności [jednomyślnie] (w) modlitwie {i błaganiach} z kobietami [żonami, niewiastami] i Mariam matką Jeszu, i braćmi Jego.

Petros [Piotr] zaś i Joannes [Jan] wstępowali [udawali się] do świątyni o godzinie [czasie] modlitwy, dziewiątej [dziewiątej godziny].

Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Chwale dla Jeszu Chrystusa.

gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga.

Byli zaś [jednak] wytrwale [stałe, niezmiennie] przestrzegający [trwający przy] nauczaniu posłańców [apostołów, wysłanników] i wspólnocie [komunii], łamaniu chleba i modlitwach [prośbach, oracjach].

 W zaś pierwszy (dzień) tygodni [szabatów], zebrani {uczniowie} {nam} (by) połamać chleb, Paweł rozprawiał (z) nimi, planował odejść nazajutrz, przeciągnął także naukę [słowo] aż do północy. 

A gdy weszli do sali górnej, wstąpili gdzie byli, pozostając [zamieszkując] zarówno [także]: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon gorliwy [zelota], i Juda Jakowowy [syn Jakowa].

 Gdy więc schodzicie się razem, nie jest (to) spożywanie Wieczerzy Pańskiej;

 Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy na zgromadzenie Boże patrzycie z góry i zawstydzacie tych, którzy nic nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to nie pochwalam.

 Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu. 

I tam będziecie jeść przed Panem, Bogiem waszym; i będziecie się weselić we wszystkiem, do czego ściągniecie ręce wasze, wy i domy wasze, w których ci pobłogosławi Pan, Bóg twój.

I weselić się będziecie przed Panem, Bogiem waszym, wy, i synowie wasi, i córki wasze, i słudzy wasi, i służebnice wasze, i Lewita, który jest w bramach waszych, ponieważ nie ma działu, ani dziedzictwa z wami.

Według słów zakonu, którego cię nauczą, i według sądu, któryć powiedzą, sprawować się będziesz; nie ustąpisz od słowa, któreć powiedzą, ani na prawo ani na lewo.

I rzekł im: Idźcież, jedzcie rzeczy tłuste a pijcie napój słodki, a posyłajcie cząstki tym, którzy sobie nic nie nagotowali; albowiem święty jest dzieó Panu naszemu. Przetoż się nie frasujcie; albowiem wesele Paóskie jest siłą waszą,

Idźże tedy, jedz z radością chleb twój, a pij z dobrą myślą wino twoje; albowiem już wdzięczne są Bogu sprawy twoje.

 Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste. 

 Jeśli {zaś} ja z wdzięcznością biorę cząstkę, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję?

 Czy to więc jecie czy pijecie, czy coś czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga.

Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego;

 Lampą ciała jest oko, jeśli więc byłoby oko twoje proste [czyste], całe ciało twoje rozświetlone będzie, 

Jeśli ktoś napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.

 Obawiam się jednak aby jakimś (sposobem, jak) wąż Ewę zwiódł w przebiegłości swojej, tak (by) nie zepsuł myśli waszych z dala od szczerości [prostoty] i czystości w Pomazańcu.  

Słudzy! posłuszni bądźcie panom według ciała, z bojaźnią i ze drżeniem w prostości serca waszego, jako Chrystusowi;

Słudzy! Posłuszni bądźcie we wszystkiem panom cielesnym, nie służąc na oko jako ci, co się ludziom podobać chcą, ale w szczerości serca, bojąc się Boga.