being
Dzieje Apostolskie 3:18
Zaś [natomiast] Bóg, co przepowiedział [zapowiadał, ogłaszał] poprzez [przez] usta wszystkich [każde] swoich proroków [przemawiających], (że ma) cierpieć Mesjasz [Chrystus, Pomazaniec] Jego, zrealizował [dokończył, wypełnił] tak [w ten sposób].
Dzieje Apostolskie 4:28
aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły.
Dzieje Apostolskie 13:27
bo mieszkańcy Jeruszalem i ich zwierzchnicy nie uznali Go, i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat.
Dzieje Apostolskie 15:18
To są [Jego] odwieczne wyroki.
Księga Psalmów 76:10
Gdy Bóg na sąd powstaje, aby wybawił wszystkich pokornych na ziemi. Sela.
Księga Izajasza 10:6
Na naród obłudny poślę go, a o ludu zapalczywości mojej przykażę mu, aby brał łup i wydzierał korzyści a położył go na podeptanie, jako błoto na ulicach.
Księga Izajasza 10:7
Lecz on nie tak będzie mniemał, i serce jego nie tak będzie myślało, ponieważ w sercu swem ułożył, aby wytracił i wykorzenił niemało narodów.
Księga Izajasza 46:10
Który opowiadam od początku rzeczy ostatnie, i zdawna to, co się jeszcze nie stało; rzekęli co, rada moja ostoi się, i wszystkę wolę moję uczynię.
Księga Izajasza 46:11
Który zawołam od wschodu słoóca ptaka, z ziemi dalekiej tego, któryby wykonał radę moję. Rzekłem, a dowiodę tego; umyśliłem, a uczynię to.
Księga Daniela 9:24-27
24
- Wyrokiem wydzielono twojemu ludowi i miastu Syjon siedemdziesiąt siedem (lub: tygodni) na pełne wygaśnięcie grzechu, na odejście od czynów nieprawości, na całkowite wymazanie występków, na zrozumienie widzenia, na zaprowadzenie ponadczasowej sprawiedliwości, na ostateczne spełnienie się tego widzenia i na to, by zaczęło się radować święte świętych.
25
- A ty dowiedz się i zrozum, że od wyjścia słowa o przywróceniu i odbudowie Jeruszalem aż do Pomazańca wodza będzie siedemdziesiąt siedem i sześćdziesiąt dwa; powróci, gdy odbudowany będzie plac i mur, a wówczas wyczerpie się czas.
26
- Po siedemdziesięciu siedmiu i sześćdziesięciu dwóch odcięte będzie namaszczenie i już go nie będzie. Królestwo z narodów zniszczy to miasto i świątynię razem z Pomazańcem. Jego koniec przyjdzie wraz z gniewem. Do samego końca (miasto) będzie ofiarą wojennych działań.
27
- Przymierze rozszerzy się na wielu i znowu powróci; rozbudowane zostanie w szerz i wzdłuż. A gdy wypełnią się właściwe okresy, po siedemdziesięciu siedmiu okresach i sześćdziesięciu dwóch latach, kiedy wojna dobiegnie kresu, ohyda pustki się skończy, ponieważ przymierze nabierze mocy na wiele tygodni. Na końcu tygodnia usunięta zostanie ofiara pokarmowa i płynna. W świątyni trwać będzie ohyda spustoszenia aż do końca, ale spustoszeniu zostanie położony kres.
Ewangelia wg św. Mateusza 26:24
Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».
Ewangelia wg św. Łukasza 22:22
Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany».
Ewangelia wg św. Łukasza 22:37
Albowiem powiadam wam: to, co jest napisane, musi się spełnić na Mnie: Zaliczony został do złoczyńców. To bowiem, co się do Mnie odnosi, dochodzi kresu».
Ewangelia wg św. Łukasza 24:44-46
44
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach».
45
Wówczas otworzył ich umysł [rozum, myśli], (aby) rozumieli Pisma,
46
i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
Ewangelia wg św. Jana 19:24
Mówili więc między sobą: «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć». Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.
Ewangelia wg św. Jana 19:31-37
31
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Judejczycy prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
32
Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani.
33
Lecz gdy podeszli do Jeszu i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni,
34
tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
35
Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
36
Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: kość jego nie będzie złamana.
37
I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.
List do Rzymian 4:17
Jak napisano: Ojcem wielu narodów postawiłem cię przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakby były.
List do Rzymian 11:33-36
33
O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego!
34
Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą?
35
Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?
36
Albowiem z niego i przez niego i w nim są wszystkie rzeczy; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.
1 List św. Piotra 1:20
Wprawdzie był On na to przewidziany już przed założeniem świata, ale ujawniony został dopiero w czasach końcowych ze względu na was,
1 List św. Piotra 2:8
oraz kamieniem potknięcia i skałą obrazy. Potykają się oni nie okazując posłuszeństwa Słowu — na co też są przeznaczeni.
List św. Judy 1:4
Wślizgnęli [wkradli] (się) bowiem pewni ludzie, dawno zapisani na ten wyrok [sąd, potępienie], bezbożni. Boga naszego łaskę wywracający [zmieniający] w rozwiązłość [rozpustę] i jedynego władcę naszego Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] odrzucający [wypierający się].
Objawienie św. Jana 13:8
I pokłonią (się) mu wszyscy, mieszkający na ziemi, każdy, którego imię nie jest wpisane w zwój [ksiegę] życia Baranka zabitego od założenia świata.
ye have
Dzieje Apostolskie 3:13-15
13
Bóg Awrahama [Abrahama] oraz [i] Iszaaka oraz [i] Jakowa [Jakuba], Bóg naszych przodków [praojców], uczcił [uhonorował, obdarzył chwałą] swego Sługę [chłopca służebnego] Jeszu, którego wy oddaliście [przekazaliście] i wyparliście się [odrzuciliście] w obliczu [przed] Piłatem, (który) osądził [zadecydował, miał zamiar] Jego wypuścić [zwolnić].
14
Wy jednak [zaś] świętego i sprawiedliwego [prawego] wyparliście się [odrzuciliście] i żądaliście [wnieśliście prośbę], aby morderca [zabójca] został wam darowany [zostawić wam, uwolniony dla was].
15
Tego zaś Przywódcę [pierwszy, naczelny, pionier, rozpoczynający] życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, którego [czego] my świadkami [zeznającymi] jesteśmy.
Dzieje Apostolskie 4:10
wiadome [znajome] niech (jest) wszystkim wam i całemu ludowi Iszraela, że w imieniu [nazwie] Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził [poniósł, wskrzesił] z martwych, w [przez] tego ten stoi przed wami zdrowy.
Dzieje Apostolskie 4:11
Ten [To] jest [stanowi] kamień, odrzucony [lekceważony, pominięty] przez was, konstruktorów [budowniczych], który stał się wiodącym [naczelny, główny] kamieniem węgielnym [narożnym].
Dzieje Apostolskie 5:30
Bóg naszych ojców wskrzesił Jeszu, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie.
Dzieje Apostolskie 7:52
Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali.
Księga Rodzaju 50:20
Wyście złe myślili przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobre, chcąc uczynić to, co się dziś dzieje, aby zachował tak wielki lud.
Ewangelia wg św. Mateusza 27:20-25
20
Tymczasem arcykapłani i starsi namówili tłumy, żeby prosiły o Barabasza, a domagały się śmierci Jeszu.
21
Pytał ich namiestnik: «Którego z tych dwóch chcecie, żebym wam uwolnił?» Odpowiedzieli: «Barabasza».
22
Rzekł do nich Piłat: «Cóż więc mam uczynić z Jeszu, którego nazywają Mesjaszem?» Zawołali wszyscy: «Na krzyż z Nim!»
23
Namiestnik odpowiedział: «Cóż właściwie złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Na krzyż z Nim!»
24
Piłat widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz».
25
A cały lud zawołał: «Krew Jego na nas i na dzieci nasze».
