Dziennie zaś [codziennie] wytrwale [niezmiennie], jednomyślnie [zgodnie] w świątyni, i łamiąc [dzielenie] po domach chleb, spożywali pokarm [żywność] z radością [weselem] i prostotą [szczerością] serca [wnętrza],

 A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia [Jeszu].

Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. 

Szczęśliwi będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne

cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. 

 Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać.

 W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Amen,amen, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. 

A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje,

Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym. 

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Tchnienia Świętego.

 że w wielkiej próbie ucisku obfitość ich radości i ich skrajne ubóstwo zaobfitowały w bogactwie ich hojności;

 A wy naśladowcami naszymi staliście (się) i Pana, przyjmując słowo w ucisku wielkim i z radością Tchnienia [Ducha] świętego.

 Wszelka [każda, cała] radość [wesołość, zadowolenie] prowadźcie [przewódźcie] bracia [krewni, bliscy] mnie [ja, moi, mi] kiedy [gdy, o ile] próby [sprawdziany, pokusy] was osaczają [natrafiacie, wpadacie] różne,

 Nim się cieszycie, chociaż teraz trochę, gdy trzeba, gdy zostaliście zasmuceni różnorodnymi próbami, 

Którego nie widziawszy, miłujecie, którego teraz nie widząc, wszakże weó wierząc, weselicie się radością niewymowną i chwalebną,

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

I zostali napełnieni wszyscy Tchnieniem [duchem, wiatrem oddechem] świętym, i zaczęli [rozpoczęli] mówić innymi językami tak, jak Tchnienie dało mówić im.

Po tej modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Tchnieniem Świętym i głosili odważnie słowo Boże. 

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

A nie upijajcie się winem, w którym jest rozwiązłość, ale napełniajcie się w Tchnieniu, 

 dziękując zawsze za wszystko w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca Bogu i Ojcu.