Tymczasem nadeszli Judejczycy z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje.

 W tym mieście głosili Dobrą Nowinę i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, 

 Wyciągając ręce (wybrali) w każdym Zgromadzeniu (Powołanych) Starszych. Modląc się i poszcząc, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. 

 Gdy przybyli do Salaminy, głosili słowo Boże w synagogach judejskich; mieli też Jana do pomocy.

 W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie - jak sądziliśmy - było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły. 

 Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi.

 A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Judejczyków, jak i Hellenów(Greków). 

Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.