I sam usilnie się staram, aby mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga i wobec ludzi. 

Nadto rzekł stróż: Zda mi się bieg pierwszego, jako bieg Achimaasa, syna Sadokowego. I rzekł król: Mąż to dobry, i z dobrem poselstwem idzie.

Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.

Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa dobre rzeczy, zły człowiek ze złego skarbca wydobywa złe rzeczy.

Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry.A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania». 

Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady.

«Gdzie On jest?» Wśród tłumów zaś wiele mówiono o Nim pokątnie. Jedni mówili: «Jest dobry». Inni zaś mówili: «Nie, przeciwnie - zwodzi tłumy».

 Ledwie bowiem za sprawiedliwego ktoś (by) umarł; za dobrego może ktoś by odważył (się) umrzeć.

 "Wybierzcie zatem, bracia, mężów spośród siebie poświadczonych siedmiu, pełnych Tchnienia i mądrości, których wyznaczymy nad zadaniem tym. 

 Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Tchnienia Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. 

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. 

A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga.

 A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. 

Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. 

A Społeczność Powołanych cieszyła się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijała się i żyła bogobojnie, i napełniała się pociechą Tchnienia Świętego.