Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: 

«Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

 Ja, JHWH tego imienia chwały innym nie dam (ani) sławy wizerunkom.

A ręka moja założyła ziemię, i prawica moja piędzią rozmierzyła niebiosa; zawołałem je, a zaraz stanęły.

Na to odrzekł mu Jeszu: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz»

 Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, 

który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w przybytku Boga dowodząc, że sam jest Bogiem.

I pokłonią (się) mu wszyscy, mieszkający na ziemi, każdy, którego imię nie jest wpisane w zwój [ksiegę] życia Baranka zabitego od założenia świata.

I upadłem przed jego stopami, by oddać mu pokłon. I mówi: «Bacz, abyś tego nie czynił, bo jestem twoim współsługą i braci twoich, co mają świadectwo Jeszu: Bogu samemu złóż pokłon!» Świadectwem bowiem Jeszu jest tchnienie(duch) proroctwa.

Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!»