Neither
Księga Joba 1:8-12
8
I rzekł Pan do szatana: Przypatrzyłżeś się słudze memu Ijobowi, że mu niemasz równego na ziemi? Mąż to doskonały i szczery, bojący się Boga, i odstępujący od złego.
9
I odpowiedział szatan Panu i rzekł: Izaż się Boga Ijob darmo boi?
10
Azażeś go ty nie ogrodził, i domu jego, i wszystkiego co ma, w około zewsząd? Błogosławiłeś sprawom rąk jego, i dobytek jego rozmnożył się na ziemi;
11
Ale ściągnij tylko rękę twoję a dotknij wszystkiego, co ma: obaczysz, jeźlić w oczy złorzeczyć nie będzie.
12
Tedy rzekł Pan do szatana: Oto wszystko co ma, jest w ręce twojej: tylko naó nie ściągaj ręki twej. I odszedł szatan od oblicza Paóskiego.
Księga Joba 2:3-6
3
Zatem rzekł Pan do szatana: Przypatrzyłżeś się słudze memu Ijobowi, że mu nie masz równego na ziemi? Mąż to doskonały i szczery, bojący się Boga, a odstępujący od złego, i który jeszcze trwa w uprzejmości swojej; a tyś mię pobudził przeciw niemu, abym go niszczył bez przyczyny.
4
I odpowiedział szatan Panu, i rzekł: Skórę za skórę, i wszystko, co ma człowiek, da za duszę swoję;
5
Ale ściągnij tylko rękę twoję, a dotknij kości jego, i ciała jego, ujrzysz, jeźliżeć w oczy złorzeczyć nie będzie.
6
Tedy rzekł Pan do szatana: Oto w ręce twojej jest; wszakże żywot jego zachowaj.
Księga Joba 21:27
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Księga Joba 22:5-30
5
Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz koóca nieprawościom twoim?
6
Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
7
Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8
Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
9
Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
10
A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
11
Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
12
Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
13
Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
14
Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
15
Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
16
Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
17
Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
18
Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
19
Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
20
Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogieó pożarł.
21
Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyó sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
22
Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
23
 Jeśli zawrócisz do Wszechwładnego, (zostaniesz) odbudowany [uzdrowiony], (jeśli) usuniesz nieprawość od namiotu.
24
 (Gdy) przemienisz [zniszczysz, położysz] w [do, razem] proch [pył, ziemia] (swoje) złoto z [pośród] skały [kamienia] Ofiru.
25
 Będzie Wszechwładca twoim złotem i srebrem wybornym twoim.
26
Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
27
Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
28
Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
29
Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
30
Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.
Księga Joba 32:3
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Księga Joba 42:7
A gdy odmówił Pan te słowa do Ijoba, rzekł Pan do Elifasa Tamaóczyka: Rozpalił się gniew mój przeciw tobie, i przeciw dwom przyjaciołom twoim, żeście o mnie nie mówili tak przystojnie, jako Ijob, sługa mój.
Księga Eklezjasty 9:1
Zaprawdęm to wszystko uważał w sercu swem, abym to wszystko objaśnił, że sprawiedliwi i mądrzy z sprawami swemi są w rękach Bożych, a iż ani miłości, ani nienawiści nie zna człowiek ze wszystkich rzeczy, które są przed obliczem jego.
Księga Eklezjasty 9:2
Wszystko się dzieje jednakowo wszystkim; jednoż przychodzi na sprawiedliwego i niezbożnego, na dobrego i na czystego i nieczystego, na ofiarującego i na tego, który nie ofiaruje; na dobrego, i na grzesznego, na przysięgającego, i na tego, co się przysięgi boi.
Ewangelia wg św. Łukasza 13:2-5
2
 Jeszu im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli?
3
Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie.
4
Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruszalem  ?
5
Nie, mówię wam; lecz jeśli nie zmienicie swojego rozumowania [nawrócicie się], wszyscy podobnie zginiecie".
Dzieje Apostolskie 28:4
Gdy tubylcy zobaczyli gada, wiszącego u jego ręki, mówili jeden do drugiego: «Ten człowiek jest na pewno mordercą, bo choć wyszedł cało z morza, bogini zemsty nie pozwala mu żyć».
but
Ewangelia wg św. Jana 11:4
Jeszu usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą»
Ewangelia wg św. Jana 11:40
 Jeszu rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto więc kamień. 
Ewangelia wg św. Jana 14:11-13
11
Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!
12
Amen,amen, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.
13
 A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.
Ewangelia wg św. Mateusza 11:5
niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli wstają, biednym głoszona jest dobra nowina.
Dzieje Apostolskie 4:21
Ci zaś [jednak] grożąc, uwolnili [wypuścili] ich, nic [niczego] nie znajdując [znaleźli] jak [w jaki sposób] ukarać ich, ze względu [z powodu] na lud [tłum], że [ponieważ] wszyscy [każdy] chwalili [oddawali chwałę] Boga za to co się stało.