Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy naó ucisk przyjdzie?

Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Przetoż teraz, weźmijcie sobie siedm cielców, i siedm baranów, a idźcie do sługi mego Ijoba, i ofiarujcie całopalenie za się; a Ijob, sługa mój, niech się modli za wami; bo oblicze jego przyjmę, abym nie uczynił z wami według głupstwa waszego; boście nie mówili tak przystojnie o mnie, jako Ijob, sługa mój.

Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.

Odwróć się od złego, a czyó dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.

Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.

Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Paóskiej nie obrali sobie,

Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością.

Przetoż gdy wyciągniecie ręce wasze, skryję oczy moje przed wami; a gdy rozmnożycie modlitwę, nie wysłucham; bo ręce wasze krwi są pełne.

Tedy wzywać będziesz, a Pan wysłucha; zawołasz, a odpowieć: Owom Ja. Jeźli odejmiesz z pośrodku siebie i jarzmo, a przestaniesz palca wyciągać, i mówić nieprawości;

Dlatego tak mówi Pan: Oto Ja przywiodę na nich złe, z którego nie będą mogli wyjść; choćby wołali do mnie, nie wysłucham ich.

Gdy pościć będą, Ja nie wysłucham wołania ich; a gdy ofiarować będą całopalenie, i ofiarę śniedną, Ja tego nie przyjmę; ale mieczem, i głodem, i morem wytracę ich.

Przetoż i Ja postąpię z nimi wedłu zapalczywości; oko moje nie sfolguje ani się zmiłuję; i będą wołać do uszów moich głosem wielkim, a nie wysłucham ich.

Tedy do Pana wołać będą, a nie wysłucha ich, owszem, zakryje oblicze swoje przed nimi czasu onego, tak jako oni wykonywali złe przedsięwzięcia swoje.

Bo jako oni, gdy ich wołano, nie słuchali, tak też, gdy oni wołali, nie wysłuchałem, mówi Pan zastępów.

Odwróć się od złego, a czyó dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

Powiedział im Jeszu: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.

Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. 

Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój; duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawej.

Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;

 Umiłowani, jeśli serce nasze nie oskarża {nas}, śmiałość mamy przy Bogu, 

 i o co wówczas prosimy, otrzymujemy od Niego, ponieważ przykazania jego zachowujemy [strzeżemy] i podobające (się) przed Nim czynimy.

Jeszu wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał. 

Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał».

I przystąpił Abraham, i rzekł: Izali też zatracisz sprawiedliwego z niezbożnym?

Niech to nie będzie u ciebie, abyś uczynić miał rzecz takową, i zabił sprawiedliwego z niezbożnym, a żeby był sprawiedliwy, jako niezbożny. Niech to nie będzie u ciebie. Izali Sędzia wszystkiej ziemi nie uczyni sprawiedliwości?

A odpowiadając Abraham rzekł: Otom teraz zaczął mówić do Pana mego, aczem ja proch i popiół.

Na to jeszcze mówiąc do niego Abraham rzekł: A jeźliby się ich tam znalazło czterdzieści? i odpowiedział: Nie uczynię nic dla tych czterdziestu.

Tedy jeszcze rzekł Abraham: Otom teraz zaczął mówić do Pana mego: A jeźliby się ich tam snać znalazło dwadzieścia? odpowiedział Pan: Nie zatracę i dla tych dwudziestu.

I poszedł JHWH skończywszy rozmowę z Abrahamem; a Abraham wrócił się do miejsca swego.

A gdy wywracał Bogowie miasta onej równiny, wspomniał Bogowie na Abrahama i wybawił Lota z pośrodku wywrócenia, gdy wywracał one miasta, w których Lot mieszkał.

 Teraz wróć żonę mężowi [człowiekowi], ponieważ prorokiem [przemawiającym] (jest) on; i będzie się wstawiał [modlił, interweniował] za ciebie i przeżyjesz; jeśli nie wrócisz (jej), wiedz, że umrzesz śmiercią, ty, i wszystko, co twoje jest.

 Zawołał [wzywał] do [Bóg] JHWH, powiedział: JHWH Bogowie także [ponadto, również] ze względu [w imieniu, z powodu] wdowa, (u) której [kto] ja mieszkam [przebywam], przeciw [wśród, obok] szkodzisz [krzywdzisz] uśmiercając [tracąc, zabijając] syna [wnuka, dziecko]?

 Usłyszał [wysłuchał] JHWH Eljau, zawrócił duszę dziecka do wnętrza (i) ożył.

I stało się, gdy był czas sprawowania ofiary śniednej, przystąpił Elijasz prorok, i rzekł: Panie, Boże Abrahama, Izaaka, i Izraela! dziś niech poznają, żeś ty jest Bogiem w Izraelu, a jam sługa twój, a żem według słowa twego uczynił to wszystko.

Tedy spadł ogieó Paóski, i pożarł całopalenie, i drwa, i kamienie, i proch; a wodę, która była w rowie, wysuszył.

Potem zasnął Manases z ojcami swymi, i pochowali go w domu jego; a Amon, syn jego, królował miasto niego.

We dwudziestu i dwóch latach był Amon, gdy królować począł, a dwa lata królował w Jeruzalemie.

Mojżesz i Aaron między kapłanami jego, a Samuel między wzywającymi imienia jego, wołali do Pana, a on ich wysłuchał.

Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

Tedy rzekł Pan do mnie: Choćby stanął Mojżesz i Samuel przed obliczem mojem, nie miałbym serca do ludu tego; puść ich od oblicza mego, a niech precz idą.

 A modlitwa wiary zbawi słabego i podniesie go Pan; jeśli grzechy zostały popełnione, (będą) odpuszczone mu.

Elija [Eljasz] człowiek będący podobny [podlegający tym samym doznaniom] nam i modlitwie. Pomodlił się, (żeby) nie spadł deszcz; i nie spadł deszcz na ziemi przez trzy lata i sześć miesięcy.