Tak wszyscy, którzy widzieli chwałę moję, i znaki moje, którem czynił w Egipcie, i na puszczy, a kusili mię już po dziesięć kroć, ani byli posłuszni głosowi memu,

 A przystąpili (do) Niego faryzeusze, doświadczając Go, i mówiąc: Czy wolno człowiekowi oddalić niewiastę swoją dla każdego powodu? 

A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»

Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy.

 Czyhali przy tym, żeby go złapać na jakimś słowie.

 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać pierwszyźnie i władzy namiestnika.

Czy wolno nam płacić podatek Cezarowi, czy nie?»

 Nie wystawiajmy też na próbę Pomazańca, jak i niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów,

ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich

Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew czai się, gotuje do skoku, do lwicy podobny — któż się ośmieli go drażnić?

O nadziejo Izraelska, Panie! wszyscy, którzy cię opuszczają, niech będą zawstydzeni; którzy odstępują odemnie, niech na ziemi zapisani będą; albowiem opuścili źródło wód żywych, Pana.

Tejże godziny wyszły palce ręki człowieczej, które pisały przeciwko świecznikowi na ścianie pałacu królewskiego, a król widział część ręki, która pisała.

Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)

 Łapie za ucho psa przechodzącego, wchodzący w kłótnię nie swoją. 

Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;

Mają w nienawiści tego, który ich w bramie karze; a tym, co mówi rzeczy dobre, brzydzą się.

Przetoż roztropny czasu onego milczeć musi; bo czas zły jest.

 Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc ostrożni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie! 

 Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami!»

 Lecz Jeszu milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: «Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?»