W odpowiedzi rzekł do niego Jeszu: «Amen,amen powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego».

 Amen. bowiem powiadam wam: Aż do cokolwiek przeszło [przeminęło] niebo i ziemia, jota jedna lub jedna kreska nie przeszła [przeminęła] z dala od prawa aż do cokolwiek stanie się. 

Albowiem nie był nikt jako Achab, któryby siebie samego zaprzedał, aby czynił złe przed oczyma Paóskiemi; bo go poduszczała Jezabela, żona jego.

Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości».

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu.

Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. 

Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź (niewolnikami) grzechu, (prowadzącego) do śmierci, bądź posłuszeństwa, (prowadzącego) do sprawiedliwości?

Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia. 

Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości. 

Wiemy przecież, że prawo jest (z) tchnienia [duchowe]. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. 

Dziękuję Bogu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego. Tak więc umysłem służę prawu Bożemu, ciałem zaś - prawu grzechu.

Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dzieci Bożych.

 W których kiedyś postępowaliście według eonu (czasu) świata tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

Wolność im obiecując, a sami będąc niewolnikami skazy. Albowiem kto jest od kogo przezwyciężony, temu też jest zniewolony.

 Kto czyni uchybienie [grzeszy], jest z oszczercy [diabła], gdyż oszczerca od początku uchybia. Po to pojawił się Syn Boga — aby zniszczyć dzieła oszczercy.

 Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci oszczercy [diabła]. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak również ten, kto nie kocha swojego brata.