1
Wszystko [całość, każda] (ma) okres czas [moment stawania się] i każde zadanie [coś, do czego dążymy] pod niebem.
2
Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
3
Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
4
Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
5
Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
6
Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
7
Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
8
Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
9
Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
10
Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
11
Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani koóca nie dochodzi.
12
Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
13
Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
14
Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
15
To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
