Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jeszu, syna Josefa z Nazaretu».

Jeszu ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: «Patrz, to prawdziwy Iszraelita, w którym nie ma podstępu».

Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Iszraela!»

Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał.

 Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.

Wielu też z nich uwierzyło, a także [wiele] wpływowych Greczynek i niemało mężczyzn. 

«Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?»

Nazajutrz zobaczył Jeszu, idącego do niego, i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi błędy [grzech] świata.

I jak Mojżesz podniósł (w górę) węża na pustyni, tak potrzeba podnieść Syna Człowieczego,

 Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna {swego} Jedynego dał, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

 Wierzący w Niego, nie (jest) sądzony; zaś nie wierzący, już (jest) osądzony, bo nie wierzy w imię Jedynego Syna Boga.

 Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. 

A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».

 Kiedy Jeszu tam przybył, zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie. 

Wpatrujcie się we mnie, a zbawione (będą) wszystkie krańce ziemi; bom Ja Bóg i nic więcej

Wysmuknął Pan ramię świętobliwości swojej przed oczyma wszystkich narodów, aby oglądały wszystkie koóczyny ziemi zbawienie Boga naszego.

I rzekł do nich Poseł: Nie bójcie się; bo głoszę wam radość wielką, która jest dla wszystkich ludzi:

że dzisiaj urodził się wam w mieście Dawida zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Iszraela».

I zbawienie [ratunek] nie jest w nikim innym, gdyż nie ma innego imienia [nazwy] pod nieboskłonem [pod niebem], które zostało dane wśród ludzi, przez które powinniśmy [musimy] być ocaleni [uratowani].

 Mówi bowiem Pismo: Każdy wierzący w Niego, nie będzie zawstydzony.

 Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, zbawiony będzie.

 Ponieważ w Pomazańcu Bóg jednał ze sobą świat, nie licząc ludziom ich uchybień [grzechów], nam zaś przekazując słowo pojednania.

 A my zobaczyliśmy i (teraz) świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata.