Natrafili mię stróżowie, którzy chodzili po mieście; i spytałem: Widzieliżeście tego któego miłuje dusza moja?

A gdym maluczko odeszła od nich, zarazem znalazła tego, którego miłuje dusza moja. Uchwyciłam się go, a nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojej, i do pokoju rodzicielki mojej.

A oto Jeszu stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 

Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jeszu ukazał się najpierw Mariam Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych tchnień.

Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jeszu jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

A gdy ranek zaświtał, Jeszu stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jeszu. 

Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi.

On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się. 

Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. 

 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.