Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg.

Poseł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jeszu ukrzyżowanego. 

Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły.

Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się! Szukacie Jeszu z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli.

 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jeszu. 

Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?

 "Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie"».

Stali Lewitowie śpiewacy, i wszyscy, którzy byli przy Asafie, Hemmanie, i Jedytunie, i synowie ich, i bracia ich, obleczeni będąc w szaty bisiorowe, z cymbałami i z harfami i z cytrami, stali mówię na wschodniej stronie ołtarza, a przy nich kapłanów sto i dwadzieścia trąbiących w trąby.

I przypatrywałem się, aż one stolice postawione były, a Starodawny usiadł, którego szata była jako śnieg biała, a włosy głowy jego jako wełna czysta, stolica jego jako płomienie ogniste, a koła jej jako ogieó gorejący.

Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.

I [a] jak [gdy] wpatrywali byli w niebo idącego [odchodzącego, przechodzącego, umierającego] Go, a oto mężczyźni dwaj stanęli (przy) nich w szatach [odzieniach] białych. 

 Lecz w Sardes masz trochę imion, co swoich szat nie splamiły; będą chodzić ze Mną w bieli, bo są godni. 

 I powiedziałem mu: "Panie [mój], ty wiesz". I rzekł do mnie: "(To) ci, (którzy) przychodzą z ucisku wielkiego i wymyli (długie) szaty, i wybielili je we krwi Baranka.