Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z Nim».

A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jeszu, mówili: «Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat».

Natomiast wielu spośród tłumu uwierzyło w Niego i mówili: «Czyż Mesjasz, kiedy przyjdzie, uczyni więcej znaków, niż On uczynił?» 

Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.

Wtedy powiedział Jeszu do Judejczyków, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami 

Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi. 

Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą. 

Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje;

ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. 

 A tymi na (glebie) kamienistej są ci, którzy usłyszeli słowo [logos], natychmiast z radością przyjmują je, 

 i nie mają korzenia w sobie, ale są niestali, później gdy przychodzi ucisk lub prześladowanie z powodu słowa [nauki] zaraz (się) gorszą. 

Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. 

Albowiem w Pomazańcu Jeszu ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.

Aby was obdarował według [w dół, przeciw] bogactwa swojej chwały, żebyście byli mocą [energią] utwierdzeni [wzmocnieni] przez Tchnienie [ducha] Jego w wewnętrznym człowieku;

by Pomazaniec przez wiarę zamieszkał w sercach waszych;

 Ty wierzysz, że jednym jest Bóg, dobrze czynisz; i demony wierzą; i drżą,

 Chcesz poznać, o człowieku pusty, że wiara bez działania [uczynków] martwa jest?