Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Panujący Pan otwiera mi uszy, a Ja się nie sprzeciwiam, ani się na wstecz wracam.

Bo panujący Pan wspomaga mię; przetoż nie bywam pohaóbiony. Dla tego postawiłem twarz moję jako krzemieó, gdyż wiem, że pohaóbiony nie będę.

Ubił Fassur Jeremijasza proroka, i dał go do więzienia, które było najwyższe w bramie Benjaminowej, a ta była przy domu Paóskim.

Ale ty, Betlehemie Efrata! acześ najmniejszy między tysiącami Judzkimi, z ciebie mi jednak wyjdzie ten, który będzie panującym w Izraelu, a wyjścia jego są z dawna, ode dni wiecznych.

Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go 

 i szydzili: «Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył?»

I niektórzy zaczęli pluć na Niego; zakrywali Mu twarz, policzkowali Go i mówili: «Prorokuj!» Także słudzy bili Go pięściami po twarzy.

Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jeszu, naigrawali się z Niego i bili Go. 

Zasłaniali Mu oczy i pytali: «Prorokuj, kto Cię uderzył».

Arcykapłan Ananiasz kazał tym, co przy nim stali, uderzyć go w twarz. 

Wtedy Paweł powiedział do niego: «Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! Zasiadłeś, aby mnie sądzić według Prawa, a każesz mnie bić wbrew Prawu?»

 «Arcykapłanowi złorzeczysz?» - powiedzieli stojący przy nim.

«Nie wiedziałem, bracia - rzekł Paweł - że to arcykapłan. Napisane jest bowiem: Przełożonemu ludu Twego nie będziesz złorzeczył».