Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, 

dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego

 Judę, syna Jakuba, i Judę Iskariotę, który stał się zdrajcą. 

A gdy weszli do sali górnej, wstąpili gdzie byli, pozostając [zamieszkując] zarówno [także]: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon gorliwy [zelota], i Juda Jakowowy [syn Jakowa].

 Juda, Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] własność [sługa, niewolnik], brat zaś Jakowa [Jakuba] w Bogu Ojcu umiłowani {uświęceni} i Jeszu Pomazańcu [Chrystusie, Mesjaszu] zachowani [ustrzeżeni] powołanymi.

Nikodem powiedział do Niego: «Jak może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może ponownie wejść do łona swej matki i narodzić się?»

Nikodem odpowiedział Mu: «Jak to jest możliwe?»

Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej?

 Sprzeczali (się) więc między sobą Judejczycy mówiąc: "Jak On może nam dać {swoje} ciało do spożycia?"

Wielu więc przysłuchujących (się) z uczniów Jego, powiedziało: "Twarde jest słowo to, kto może go słuchać?"

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?"»

 Powiedzieli więc: «Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi».