Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. 

 Wy przyjaciół moimi jesteście, jeśli czynicie, co ja nakazuję wam.

Bądźże gościem w tej ziemi, a Ja będę z tobą, i będęć błogosławił; albowiem tobie i nasieniu twemu dam te wszystkie krainy, i utwierdzę przysięgę, którąm przysiągł Abrahamowi, ojcu twemu.

Przeto, iż Abraham był posłuszny głosowi mojemu, a strzegł postanowienia mego, przykazaó moich, ustaw moich i praw moich.

A teraz, Izraelu, czegoż Pan, Bóg twój, żąda od ciebie? jedno abyś się bał Pana, Boga twego, a chodził we wszystkich drogach jego; abyś go miłował i służył Panu, Bogu twemu, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej.

Strzegąc przykazaó Paóskich i ustaw jego, które ja dziś rozkazuję tobie, abyć się dobrze działo.

A tak będziecieli pilnie słuchali przykazaó moich, które ja dziś przykazuję wam, żebyście miłowali Pana, Boga waszego, i służyli mu ze wszystkiego serca waszego, i ze wszystkiej duszy waszej:

I także to oddawacie Panu, ludu głupi i szalony? izali nie on jest ojcem twoim, który cię sobie nabył? on cię uczynił, i stworzył cię.

 Kiedy Najwyższy rozgraniczał narody, rozdzielał synów adamowych [człowieczych], wtedy ludom granice wytyczał według liczby synów Bożych [aniołów].

Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazaó twoich.

Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.

Oto dni idą, mówi Pan, których uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe;

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

I pokropię was wodą czystą, a oczyszczeni będziecie od wszystkich nieczystót waszych, i od wszystkich plugawych bałwanów waszych oczyszczę was;

Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

 Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i przestrzegają je. 

 Albowiem miłość Pomazańca oblega nas zawyrokować, że Jeden za wszystkich umarł, zatem wszyscy umarli. 

 A za wszystkich umarł, aby ci, żyjący, już więcej nie (dla) siebie żyli, ale dla Tego, (który) zamiast nich umarł i (został) wzbudzony.

 I wypełniło się Pismo, mówiące: Uwierzył zaś Awraam Bogu, i doliczono mu (to) do sprawiedliwości, i przyjacielem Boga (został) nazwany.

 Widzicie {więc}, że z uczynków usprawiedliwiony jest człowieka, a nie z wiary samej. 

Lecz kto by zachował słowa jego, prawdziwie się w tym miłość Boża wykonała; przez to znamy, iż w nim jesteśmy.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 bo jeśli oskarża nas wnętrze [serce], bo większy jest Bóg (od) serca naszego i zna [wie] wszystko.

 i o co wówczas prosimy, otrzymujemy od Niego, ponieważ przykazania jego zachowujemy [strzeżemy] i podobające (się) przed Nim czynimy.

 A zachowujący [strzegący] przykazań Jego, w nim pozostaje [trwa], a On w nim i w tym rozpoznajemy [znamy], że trwa [pozostaje] w nas, z Tchnienia [ducha], którego nam dał.

 To bowiem jest miłość Boga, że się przestrzega Jego przykazań, a Jego przykazania nie są uciążliwe.

A tać jest miłość, abyśmy chodzili według przykazaó jego. A przykazanie to jest, jakoście słyszeli od początku, abyście w niem chodzili.

 Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta. 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

 Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!

 Jeśli przykazania [nakazy, prawo] moje zachowalibyście, wytrwacie [pozostaniecie] w miłości  mojej, jak Ja przykazania Ojca mojego zachowuje [strzegę] i trwam [pozostaję] Jego w miłości. 

Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. 

 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.

I oglądają narody sprawiedliwość twoję, i wszyscy królowie sławę twoję i nazwą cię imieniem nowem, które usta Paóskie mianować będą.

Nie będą cię więcej zwać opuszczoną, i ziemia twoja nie będzie więcej zwana spustoszoną; ale ty nazywana będziesz rozkoszą moją, a ziemia twoja mężatką; bo Pan będzie miał rozkosz w tobie, a ziemia twoja będzie zamężna.

Pan, Bóg twój, w pośrodku ciebie mocny zachowa cię, rozweseli się wielce nad tobą, przestanie na miłości swej przeciwko tobie, i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem, mówiąc:

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

 Patrzcie, jak wielką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazwani dziećmi Bożymi {i jesteśmy}. Świat dlatego nas {was} nie zna, że Jego nie poznał.

 Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. 

Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. 

W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, 

Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy. 

 Ujrzałem Go: "Spiesz się i szybko opuść Jeruszalem - powiedział do mnie - gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie".

 My zaś wszyscy, odsłoniętą twarzą, chwałę Pana odbijamy, (na ten) sam obraz (jesteśmy) przeobrażani od chwały do chwały, tak samo od Pana, Tchnienia [Ducha].

 Ponieważ Bóg, który powiedziawszy [rozkazując], (aby) z ciemności światłość zajaśniała, zajaśniał w sercach naszych dla światła poznania chwały Bożej w [na] obliczu [twarzy, powierzchni] Jeszu Pomazańca. 

 Względem tego trzykrotnie Pana prosiłem, aby (to) odsunął ode mnie. 

Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.

A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen.

Pan Jeszu Chrystus niech będzie z duchem twoim. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.

 Co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy oczami naszymi, co dostrzegliśmy i ręce nasze dotknęły, o Słowie [nauka, mądrość] Życia

 Co widzieliśmy i słyszeliśmy, informujemy wam, abyście i wy wspólnote mieli z nami, a wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jeszu Pomazańcem. 

 Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Tchnienie(Duch) do Społeczności Powołanych. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje. 

Oto stanąłem u drzwi i pukam: jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.