Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce.

Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi,

 Amen, amen, powiadam wam, że słowo moje słuchający i wierzący (Temu, który) posłał Mnie, ma życie eonowe i na sąd nie idzie, ale przechodzi ze śmierci do życia. 

Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. 

i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 

Wtedy Jeszu podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». 

Niezawodnie [bezpiecznie, pewnie, z pewnością] więc niech pozna [dowie się, rozumie] cały dom Iszraela, że i Panem Go uczynił i Pomazańcem  [Mesjaszem, Chrystusem ] Bóg, tego Jeszu, którego wy ukrzyżowaliście [przybiliście do krzyża, belki].

Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.

 Powyżej wszystkich Archontów [naczelników, przywódców] i Władzy, i Mocy, i Panowania, i każdego imienia wymawianego nie tylko w tym eonie, ale też w mającym nadejść.

 I wszystko poddał pod nogi Jego i Jemu dał (być) głową ponad całym zgromadzeniem powołanych,

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Pomazaniec jest Panem ku chwale Boga Ojca.

 Na końcu dni tych powiedział nam w Synu, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego uczynił eony [czasy, wieki].

 wszystko poddałeś pod jego stopy. Poddawszy Mu bowiem wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było poddane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko Mu jest podporządkowane. 

Ale tego, który na małą chwilę mniejszym stał się od Posłów [aniołów], Jeszu, widzimy przez ucierpienie śmierci chwałą i czcią ukoronowanego, aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował.

Było to przed Świętem Paschy. Jeszu wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg [Syn], który jest w łonie Ojca, (o Nim) pouczył.

 A nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego, {który jest w niebie}.

Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał». 

 Ale Jeszu rzekł: «Jeszcze krótki czas jestem z wami, a potem pójdę do Tego, który Mnie posłał. 

Rzekł do nich Jeszu: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał. 

Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. 

Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca».

 A teraz wsław mnie Ty, Ojcze u siebie chwałą, którą miałem zanim świat zaistniał u Ciebie.

Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. 

 Już nie [nigdy więcej] jestem [istnieję] w [pośród] świecie, ale [i, a] oni w świecie są [istnieją], ale Ja do [ku] Ciebie [Tobie]. idę. Ojcze Święty, zachowaj [dopilnuj, zatrzymaj] ich w Twoim imieniu [nazwie], które [który, kto, co, to] Ty dałeś Mi, aby [żeby] być jednym jak My.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.