A gdy usłyszał Elijab, brat jego starszy, co mówił z onymi mężami, zapalił się gniewem Elijab na Dawida, i rzekł: Po coś tu przyszedł, a komuś poruczył onę trochę owiec na puszczy? znam ci ja pychę twoję, i złość serca twego, żeś przyszedł, abyś się przypatrywał bitwie.

Tedy rzekł Dawid: Cóżem teraz uczynił? Wszakiem tu na rozkazanie przyszedł.

Bom widział, że wszelaka praca i każde dzieło dobre jest ku zazdrosci jednych drugim. I toć jest marność i utrapienie ducha.

 Na to rzekł do nich Jeszu: «(Czyż) nie ja was dwunastu wybrałem? A z was jeden jest oszczercą [diabłem]».

 Mówił zaś o Judzie, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem - jeden z Dwunastu - miał Go wydać.

 W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judy Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać,

 Jeszu odparł: «To ten, dla którego umaczam kawałek [chleba], i podam mu». Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judzie, synowi Szymona Iskarioty 

Także i Juda, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jeszu i uczniowie Jego często się tam gromadzili. 

A Jeszu wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: «Kogo szukacie?»

Szymon Gorliwy i Juda Iskariota, ten, który Go zdradził. 

 Judę, syna Jakuba, i Judę Iskariotę, który stał się zdrajcą.