Widząc to Szymon Piotr przypadł Jeszu do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny». 

A oto przyszedł człowiek, imieniem Jair, który był przełożonym synagogi. Upadł Jeszu do nóg i prosił Go, żeby zaszedł do jego domu.

upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. 

A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starszych upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. 

 A czworo Zwierząt mówiło: «Amen». Starsi zaś upadli i oddali pokłon. 

To właśnie ja, Jan, słyszę i widzę te rzeczy. A kiedym usłyszał i ujrzał, upadłem, by oddać pokłon przed stopami posłańca(anioła), który mi je ukazał. 

 Marta rzekła do Jeszu: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.

Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» 

Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko».