Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce.

Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym.

 Taka bowiem jest wola {Tego, który mnie posłał} {Ojca Mojego}, aby każdy, widzący Syna i wierzący w Niego, miał życie eonowe. A wzbudzę go Ja w dniu ostatnim".

 Nikt (nie) może przyjść do Mnie, jeśli nie, Ojciec, (który) posłał Mnie, pociągnąłby go, {a Ja} wzbudzę go w ostatnim dniu.

Ponieważ jeśli dla jednego upadku śmierć królowała przez jednego, daleko więcej, którzy obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości przyjmują, w życiu królować będą przez tegoż jednego Jeszu Chrystusa.

Bo jako przez nieposłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi; tak przez posłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało sprawiedliwymi.

A jeśli Tchnienie tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Pomazańca z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Tchnienie swoje, które w was mieszka.

 Teraz zaś Pomazaniec wzbudzony z martwych, (stał się) pierwszym (z tych, co) zasnęli. 

Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą.

 Następnie — koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Pierwszym (naczelnym), wszelkiej Władzy i Mocy.

 Ostatnim wrogiem obezwładnionym śmierć.

 Siane w zniewadze, wzbudzone w szacunku [chwale]; siane w słabości, wzbudzone w mocy; 

 Tak też napisane: Stał [zaistniał] (się) pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej, (a) ostatni Adam w tchnieniu [duchu] ożywiającym. 

 Pierwszy człowiek z ziemi, ziemski; drugi człowiek {Pan} z nieba. 

 A tak, jak nosiliśmy wygląd [obraz] ziemskiego, będziemy nosili też wygląd niebiańskiego.

 Oto tajemnicę wam wyjawiam [mówię]; nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy przemienieni będziemy, 

 Trzeba bowiem zniszczalne ubrać niezniszczalnością, a śmiertelne ubrać nieśmiertelnością. 

 Gdzie (jest, o) śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzie (jest, o) śmierci {hadesie}, twoje żądło? 

 Zaś Bogu wdzięczność, daje nam zwycięstwo przez Pana naszego Jeszu Pomazańca.

 wiedząc, że ten, który wzbudził Pana Jeszu, i nas wzbudzi przez Jeszu, i postawi z wami. 

 przez poznanie Jego i mocy Jego zmartwychwstania, i udziału w Jego cierpieniach, upodabniając (się do) Jego śmierci, 

- Nasze obywatelstwo jest w niebiosach, skąd też zbawiciela oczekujemy, Pana Jeszu Pomazańca.

- Który przemieni ciało nasze uniżone na podobne chwalebnemu ciału Jego. Poprzez działanie mocy swojej, podporządkuje sobie wszystko.

 Albowiem jeśli wierzymy, że Jeszu umarł i powstał, tak Bóg i tych, którzy zasnęli w Jeszu, poprowadzi razem z nim.

 A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat się skończyło. To jest pierwsze zmartwychwstanie. 

 A oszczercę [diabła], zwodzącego ich, wrzucono do jeziora ognia i siarki, (tam) gdzie (dzikie) zwierzę [bestia] i fałszywy prorok. I będą męczeni [ścierani] dniem i nocą po eony eonów.

I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. 

A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. 

 I zetrze {Bóg} wszelka łzę z oczu ich i śmierci nie będzie już ani boleści [żałoby, smutku], ani krzyku [wrzasku, płaczu], ani cierpienia nie będzie już, ponieważ pierwsze odeszły.

 W Nim było życie, a życie było światłością ludzi,

Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. 

Odpowiedział im Jeszu: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.

 Powiedział mu Jeszu: "Ja jestem droga i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

Panie! kto po nich i w nich żyć będzie, wszystkim znajomy będzie żywot dychania mego, żeś mi zdrowie przywrócił, a zachowałeś mię przy żywocie.

Tego zaś Przywódcę [pierwszy, naczelny, pionier, rozpoczynający] życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, którego [czego] my świadkami [zeznającymi] jesteśmy.

 Albowiem prawo Tchnienia [ducha] życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło mnie {ciebie} od prawa uchybienia [grzechu] i śmierci.

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

 Co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy oczami naszymi, co dostrzegliśmy i ręce nasze dotknęły, o Słowie [nauka, mądrość] Życia

 a Życie ujawniło [zostało ujawnione] (się) i zobaczyliśmy i zaświadczamy i oznajmiamy [informujemy] wam Życie eonowe [wieczne], które było u Ojca, a ujawniło [zostało uwidocznione] (się) nam.

A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny; a ten żywot jest w Synu jego.

 Mający Syna ma życie. Nie mający Syna Bożego życia nie ma.

 I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ,wypływającą z tronu Boga i Baranka. 

A Tchnienie(Duch) i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie. 

Wierzący w Syna, ma życie eonowe; kto zaś nie ulegnie Synowi, nie zobaczy życia, lecz gniew Boży pozostaje nad nim».

Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzieó nad prochem stanie.

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Ożyją umarli twoi, trupy moje wstaną, gdy rzeczesz: Ocućcie się, a śpiewajcie mieszkający w prochu! Albowiem rosa twoja będzie jako rosa na ziołach; ale niezbożnych o ziemię uderzysz.

Jeszu mu odpowiedział: «Amen, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju». 

Jak napisano: Ojcem wielu narodów postawiłem cię przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakby były.

Jeśli zaś Pomazaniec w was (jest), to naprawdę ciało jest martwe przez uchybienie [grzech], ale Tchnienie (jest) życiem przez usprawiedliwienie.

A jeśli Tchnienie tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Pomazańca z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Tchnienie swoje, które w was mieszka.

- Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani Posłowie, ani Pierwsi [ci co byli od początku], ani co jest, ani co będzie, ani Moce,

- ani Wysokość, ani Głębia, ani jakieś inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.

 Zatem i uśpieni w Pomazańcu, przepadli. 

 Bo inaczej co uczynią, zanurzający (się) za zmarłych, jeśli całkowicie martwi nie (są) wzbudzani? Dlaczego ci zanurzają (się) za zmarłych? 

 Wiemy bowiem, że jeśli ziemskie nasze mieszkanie, (ten) namiot zburzony (będzie), (to) budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma zrobiony, eonowy [wieczny] w niebiosach. 

 jeśli naprawdę też ubrani, a nie nadzy (będziemy) znalezieni. 

 Tym zaś, który nas przygotował do tego, (jest) Bóg, który dał nam zadatek tchnienia. 

 Przez wiarę bowiem chodzimy, nie przez widzenie. 

  Pociągają mnie dwa pragnienia: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

 Albowiem jeśli wierzymy, że Jeszu umarł i powstał, tak Bóg i tych, którzy zasnęli w Jeszu, poprowadzi razem z nim.

 Według wiary umarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka je wypatrując i pozdrawiając, zgodzili (się), że cudzoziemcami i obcokrajowcami (są) na ziemi.

 A jeśli naprawdę (by) tę wspominali, z której wyszli, (to) mieli dość czasu, by zawrócić.