if
Ewangelia wg św. Jana 11:32
A gdy Maria przyszła do miejsca, gdzie był Jeszu, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł».
Ewangelia wg św. Jana 11:37
Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» 
Ewangelia wg św. Jana 4:47-49
47
Usłyszawszy, że Jeszu przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający.
48
Jeszu rzekł do niego: «Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie».
49
Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko».
1 Księga Królewska 17:18
Przetoż rzekła do Elijasza: Cóż mnie i tobie, mężu Boży? przyszedłeś do mnie, abyś przywiódłszy na pamięć nieprawość moję, umorzył syna mego?
Księga Psalmów 78:19
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
Księga Psalmów 78:41
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
Ewangelia wg św. Mateusza 9:18
Gdy to mówił do nich, pewien zwierzchnik [synagogi] przyszedł do Niego i, oddając pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała [dobiegła do końca], lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie».
Ewangelia wg św. Łukasza 7:6-10
6
Jeszu przeto wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: «Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój.
7
I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony. 
8
Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź!" - a idzie; drugiemu: "Chodź!" - a przychodzi; a mojemu słudze: "Zrób to!" - a robi».
9
Gdy Jeszu to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: «Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Iszraelu». 
10
A gdy wysłani wrócili do domu zastali sługę zdrowego. 
Ewangelia wg św. Łukasza 7:13-15
13
Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz!» 
14
Potem przystąpił, dotknął się mar - a ci, którzy je nieśli, stanęli - i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię wstań!» 
15
Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce. 
Ewangelia wg św. Łukasza 8:49-55
49
 Jeszcze On (gdy) mówi, przychodzi ktoś od naczelnego synagogi, mówiąc, że zmarła córka {twoja} więcej (nie) trudź Nauczyciela.
50
 Zaś Jeszu słysząc, odpowiedział mu: "Nie bój (się), tylko wierz, a uratowana (będzie)."
51
Gdy przyszedł do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą, oprócz Piotra, Jakuba i Jana oraz ojca i matki dziecka.
52
A wszyscy płakali i żałowali jej. Lecz On rzekł: «Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi». 
53
 I wyśmiewali Go, wiedząc, że umarła. 
54
On zaś ująwszy ją za rękę rzekł głośno: «Dziewczynko, wstań!» 
55
Tchnienie jej powróciło, i zaraz wstała. Polecił też, aby jej dano jeść.