i gdy zobaczył przechodzącego Jeszu, rzekł: «Oto Baranek Boży». 

Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jeszu.

Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jeszu, syna Josefa z Nazaretu».

Kobieta zaś zostawiła swój dzban i odeszła do miasta. I mówiła tam ludziom:

«Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?»

Zatem rzekł jeden do drugiego: Nie dobrze czynimy. Dzieó ten jest dzieó dobrej nowiny, a my milczymy? Jeźli będziemy czekali aż do zaranku, będziemy winni grzechu. Przetoż teraz pójdźcie, wnijdźmy, a opowiedzmy to domowi królewskiemu.

mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem".

Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.

Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. 

Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruszalem. 

 My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom:

że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jeszu. Tak też jest napisane w psalmie drugim: Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził. 

 Co widzieliśmy i słyszeliśmy, informujemy wam, abyście i wy wspólnote mieli z nami, a wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jeszu Pomazańcem. 

Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko».

- A ty dowiedz się i zrozum, że od wyjścia słowa o przywróceniu i odbudowie Jeruszalem aż do Pomazańca wodza będzie siedemdziesiąt siedem i sześćdziesiąt dwa; powróci, gdy odbudowany będzie plac i mur, a wówczas wyczerpie się czas. 

- Po siedemdziesięciu siedmiu i sześćdziesięciu dwóch odcięte będzie namaszczenie i już go nie będzie. Królestwo z narodów zniszczy to miasto i świątynię razem z Pomazańcem. Jego koniec przyjdzie wraz z gniewem. Do samego końca (miasto) będzie ofiarą wojennych działań.

 Ustawili (się) królowie ziemi i władcy (w) radzie razem przeciw JHWH i przeciw Jego Namaszczonemu.

Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego.

W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.

I odpocznie na nim Duch Paóski, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Paóskiej.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Tchnienie Pańskie spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, 

Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.

Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jeszu, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z narodami i pokoleniami Iszraela

Znacie sprawę Jeszu z Nazaretu, którego Bóg namaścił Tchnieniem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą złego(diabła).

- Zaś o Synu: Tron Twój, Boże, na eon eonów, a laska prostolinijności laską królestwa Twego. 

- Umiłowałeś sprawiedliwość i znienawidziłeś bezprawie, dlatego pomazał Ciebie Boże, Bóg Twój, oliwą radości przy współuczestnikach Twoich.