Po sześciu dniach Jeszu wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno.

 A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. 

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»

A Jeszu zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!»

A gdy schodzili z góry, Jeszu przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie»

On odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. 

Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Zanurzycielu. 

Po sześciu dniach Jeszu wziął z sobą Piotra, Jakowa i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich.

I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jeszu.

Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.

I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jeszu.

Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy "powstać z martwych".

Rzekł im w odpowiedzi: «Istotnie, Eliasz przyjdzie najpierw i naprawi wszystko. Ale jak jest napisane o Synu Człowieczym? Ma On wiele cierpieć i być wzgardzonym.

Gdy przyszedł do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą, oprócz Piotra, Jakuba i Jana oraz ojca i matki dziecka.

 Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę.

I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty». 

Wziął ze sobą Piotra, Jakowa i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę.

I odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, żeby - jeśli to możliwe - ominęła Go ta godzina.

 Trzeci (raz) przychodzę do was. Na ustach dwóch świadków i trzech (będzie) postawiona każda wypowiedź. 

Gdy raz modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?» 

W tym czasie Jeszu wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.

Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił.

Gdy rozstał się z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.

 W dniach swego życia w ciele z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz usilne prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność został wysłuchany;